Seviyorum sizleri insan kardeşlerim. Durup dururken seviyorum işte. Sevip duruyorum. Kollarımı açıp bütün insanlığı kucaklıyorum. Papatyalar gibi sizi koparıp göğsümde tutmak istiyorum...
Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum..
Siz güzelsiniz hanımefendi
Bahçeniz de mor menekşeler
Kırmızı güller, sarı papatyalar var
Güzel kokulu çiçekler dolmuş bahçeniz..
Ben çirkinim hanımefendi
Bahçelerim kurumuş
Çiçeklerim solmuş
Güzel kokular yok bahçemde...
Diyorum ya hanımefendi
Siz hayat dolusunuz
Ben ölümle
Olmaz hanımefendi
Ben yaşamayı unuttum
Bir kaç asır önce ...
@mehmetbk17 🎭
Bazılarına yaz ayı yakışırdı, bazılarına ise kış…
Muhakkak ki,
Sana en çok Sonbahar yakışırdı.
Sonbaharın bütün renklerini göz bebeğinde haps etmiştin sanki.
Bir bakışı vardı, inanır mısınız ?
Yeşillenirdi dalından dökülmüşler, uçurum kenarında solan papatyalar…
Sevmek kavuşmaktan öte hasretti, özlemdi.
Öyle diyordu şairler, şarkılar, bilhassa yediveren güller…
’'Bir ben var, benden içeri.’’ demişti ya Yunus Emre…
Varmış içimde bir başka ben...
F.S