Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Cemil Meriç okurken kendi cehaletinin farkına varıyor insan.
“Ben edebiyata sürünerek girmedim, prens olarak girdim, şovalye olarak girdim ve Palas Atena gibi zırhlarımla doğdum. İlk yazımla son yazım arasında büyük bir fark olacağını sanmıyorum. Ağaç dalbudak salmış, büyümüş, o kadar.” Syf:59
Çok okuyan, çok düşünen çokça dürüst olan bu adamın onca yıllık birikimini buluyoruz bu kitapta. Kendisinin de belirttiği gibi acemilik eserleri yoktur onun, yazım dünyasına prens olarak girmiş ve kendi eserlerini onca yılın dolup taşması ile üretmeye başlamıştır.Hal böyle olunca da öyle bir oturuşta veya birkaç günde okunup sindirilebilecek bir kitap değil “Bu Ülke”. Her cümle vurucu. Her satır cehaletimize bir tokat belki de.
Pek çok şeyden bahsedecek Cemil Meriç. Önce kendisinden, gençliğinden, onu etkileyen yazarlardan. “Dünyanın en iyi romancısı Balzac’tı” diyecek , “Zola, gençliğimin tanrılarından.” Diyecek ya da. Bir dönem arkadaşlık da ettiği Celal Sayır’ı anlatacak. Celal, Türkiye’nin Oscar Wilde’ıdır, diyecek. “Ulu çamlar, fırtınalı diyarlarda yetişirmiş. Kemal’i ısdırap yarattı.” Diyerek sahip çıkacak Kemal Tahir’e. Elbette sakınmadan sert cümleler de savuracak bazı Türk aydınlarına.
-İzm’ lerden bahsedecek, Doğudan Batıdan dem vuracak. Anlaşılamadığından, anlayamadığından da bahsedecek. Ama “Her büyük adam, kucağında yaşadığı cemiyetin üvey evladıdır.” Demiyor muydu kendisi de. Elbette anlaşılamayacaktı.
Tekrar tekrar okunulası, ‘anlaşılması’ gereken bir kitap, bir aydın. Keyifli okumalar.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Sadəcə 70 səhifə oxumağıma baxmayaraq 100+ cümləni işarələdiyimə görə alıntıları paylaşa bilməyəcəyəm, bunun üçün çox vaxt lazımdı və hamısını paylaşsam az qala hər cümləni işarətlədiyim üçün kitabı bura köçürmüş olacam.
İntibah dövrünün yazarlarından olan Montaigne'nin öz deyiminə görə "sadəcə özündən danışdığı" bir kitab.
Günlük kimi bu tərzdə 3 kitbı olmaslna baxmayaraq, Sabahattin Eyüboğlu hər 3 kitabdan bacara bildiyi qədər tərcümələr edərək bir kitab içərisində yığıb, səhv etmirəmsə 2ci hissəsi üçün yeni tərcümələr edir hal hazırda.
Montaigne' ə görə sadəcə özündən danışdığı bu kitab aforizmalar tərzində həyatın bütün mövzularına toxunduğu fikirləri və bu fikirləri dəstəkləmək üçün özünün oxuduğu kitablardan əlavə etdiyi alıntılardan ibarətdir.
Özünü, hislərini, düşüncələrini belə azad və dəqiqliklə ifadə edə bilməyinə görə səni qısqanıram, Montaigne.
p.s : ən sevdiyim alıntını əlavə etməyi unutmuşammış
"İnsan önce içindeki sıkıntıyı dağıtmazsa yer değiştirmek daha fazla bunaltır onu: Nasıl ki yerine oturmuş yükler daha az engel olur geminin gidişine.
Bir hastaya iyilikten çok kötülük edersiniz yerini değiştirmekle. Hastalığı azdırırsınız kımıldatmakla,
nasıl ki kazıklar daha derine gidip sağlamlaşır
sarsıp sallamakla. Onun için kalabalıktan kaçmak yetmez,
bir yerden başka bir yere gitmekle iş bitmez:
İçimizdeki kalabalik hallerimizden kurtulmamız,
kendimizi kendimizden koparmamız gerek."
Kitap beni şok eden bir sonla bitti, açıkçası böyle beklemiyordum.
Başta gerçekten normal bir mafya kitabı olarak düşündüm fakat yazar beni gerçekten şaşırttı, efsane ve mitleri görünce sevindim bile diyebiliriz.
Ne yalan söyleyeyim kitabın ilk başları fazlasıyla sıkıcı gelmişti, klasik lise ve kötü çocuk hikayesi gibi olmustu. Belirli bir sayfadan sonrasında ise olayın seyri tahmin edebileceğim şekilde değişti. Klasikten çıkıp başka bir boyuta geçti.
Dehşete düşmüş bir halde Barlas'a baktığında masmavi gözlerinin dolğduğunu gördü. Dudaklarını araladı ama duymak istemiyormuş gibi kulaklarını kapatmak istedi. Artık çok şey çok geçti. Korktuğu şey gerçekleşmişti
"Geldiler."
Baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır ; gerçek manasıyla tam hastalık..
Fazlaca hoşgörülü insanların en büyük hastalığıdır. Karşıdaki her insanı anlamak empati yapmak, niyet okumak, her bir davranışa anlam yüklemek insanı yeraltına (bilinçaltına) iter ve içine kapanır.
Dostoyevski insanı insana insanca anlatmıştır bu
456 syf.
10/10 puan verdi
Antikçağ'ın En Azametli Fatihi!
O, Antikçağ'ın en azametli fatihi; Caesar, Attila, Fatih Sultan Mehmed ve Ulu Önder Atatürk gibi sonraki büyük komutanların öykündükleri Büyük İskender'in veya diğer bir adıyla III. Alexandros'un inanılmaz yaşam öyküsünü anlatacağım...
İç savaşlar ile birbirini yiyen şehir devletlerinden oluşan Yunanistan'ın kuzeyindeki Makedonya'da, güçlü kral
Okur okumaz İstanbul'a gidip gezmek istedim.
Abdülhamit zamanında İstanbul'a davet edilen mimar Raimondo tarafından inşa edilmiş apartman.
Terzi Botter için özel yapılmış, ilk defilelerin de olduğu bina aslında nefes alıyor sanki.
Pera Palas'tan sonra asansörlü 2. binaymış mesela.
Okurken etkilendim. Psikiyatri neden seçilir acaba? Gerçekten kendi yaralarına dokunmak için mi? Peki gün yüzüne çıkmayan sorunlar kendi kendine çözüme kavuşur mu?
Ya duyduğumuz sesler, susar mı duymamakta direnirsek?
Geçmişin peşine takılıp ülke değiştirmek huzura kavuşturur mu ruhumuzu?
Akıcı bir kitaptı işte bu soruların cevabı Botter Apartmanı. Aksaklıklar da vardı ufak tefek. Hızlı gelişen olaylar, ne ara oldu bu kadar dedirten...
Okuyalım mı derseniz derin derin felsefi çıkarımlar, kafa karıştırıcı cümleler aramıyorsanız, aksın bitsin diyorsanız hadi başlayın derim. Keyifli okumalar..
