Yaşamda değerli gördüklerimizin pek çoğu sessiz objeler, nesneler ya da eşyalardan oluşuyor. Bu değeri onlara atfeden zihin, maddeyi gerçek kılmaya ve bir şekilde ona his yüklemeye programlı gibi davranıyor. Nesneye verilen değerin veya alışkanlık zincirinin, beklenti ya da özlemin mutlaka bir anlamı vardır. Bunu yaşayanları anlıyorum. Bazen cansız bir varlık, canlıdır iç dünyamızda. Artık cansız denemez.
Peki ya insan? Hangi değerlerle örülüdür kendinde? Çiftlerin çoğu "Bende en çok neyi seviyorsun?" diye sorar da... Söz konusu kendimiz olduğunda lal oluruz.
Biz, kendimizde bir şeyleri sevemediğimizde ne farkımız kalır ki objeden, nesneden? Madem obje'ktiflik marifetimizle övünüyoruz, kendimize de bir bakıp haftayı hangi değerle kapatmak istediğimizi belirlemekte yarar var.
Tolga Bare
Bölüm 9
İnsan her bakımdan basit şeyler için yaratılmıştır, sadece bildiği şeyi kavrar ve bundan mutluluk duyar. Ancak büyük bir uzman yağlıboya bir tabloyu anlar, bildiği genel konularla, resimdeki çeşitli ayrıntılar arasında bir bağ kurmasını bilir, tablo bütünüyle olduğu kadar, ayrıntıları ile de onun için anlaşılır bir şeydir. Ayrıca bazı bölümlere
Sayfa 454 - 455 İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaşamıyoruz aslında, yalnızca bir süreliğine hayatı örtüyoruz üzerimize. Artık sokağa her çıktığımızda otopsi masasına yatırılmış kadavralardan bir farkımız yok. İç organlarımız istila ediliyor, vücudumuz iğdiş edilip beynimiz et yığını gibi oradan oraya savruluyor; ta ki her birimiz pop kültürünün çok sevdiği o tembel ikonlara, yani zombilere dönüşene dek. Gülümsemeler, bakışmalar, göz süzmeler, ne haber nasılsınlar, iyiyim ya senler, hocamlar, efendimler, saçma sapan şakalaşmalar ve bir araba dolusu küfür; istesek de istemesek de tüm bunlar hayatımızın bir parçası. Oysa giderek etkisini yitiriyor gerçeklik. Güçten düşüyor; anlamsız şekillere dönüşüyor her şey. Biri diğerinden farksız gazetelerin magazin sayfalarından fırlamış gibiyiz hepimiz. En önemli, en zeki, en popüler, en, en, en... Caka satıyoruz sağa sola. Kibrimizden yanaşılmıyor yanımıza. Bir karınca kadar değerimiz yok oysa.
Sayfa 54 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
