Her gün Charles'ın koltuğunu, kitaplarını hazırlıyor, geceleri ölümün gölgesindeki mutsuz mahkumlar arasındaki sevgilisi için dua ediyordu. Zihnindeki ağır düşüncelerden bu şekilde kurtuluyor, kendisini ancak bu şekilde rahatlatıyordu. Sanki o derhal, bir an evvel gelecekmiş gibi kendini kandırıyor, bugün kavuşacaklarmış gibi avutuyordu.