Her şeyin adını söyle. Bir şeyin adından korkarsan kendinden daha çok korkarsın.
Albus DumbledoreKitabı okudu
"Alışkanlıklar bir günü öteki günlerden, bir saati öteki saatlerden farklı kılan şeylerdir..."
Küçük Prens
Birinin sizi evcilleştirmesini kabul etmişseniz, biraz olsun gözyaşı dökmeyi de göze alacaktınız.
Sayfa 83 - Küçük prensKitabı okudu
Küçük Prens
Bu yalnızca bir görünüş. Asıl önemli olan gözle görülemez...
Sayfa 78 - Küçük prensKitabı okudu
"Bir insan, milyonlarca yıldızın içinde yalnız bir tane olan bir çiçeği sevecek olursa, yıldızlara baktığında, mutlu olması için bu ona yeter. Kendi kendine, 'çiçeğim bir yerlerdedir...' diye düşünür. Ama koyun, çiçeği yerse, onun için, bütün yıldızlar sönmüş gibi olur! "
Sayfa 31Kitabı okudu
Çiçeklerin içindeki kötülüğün belirtisidir dikenler...
Bütün hayat, tembel ve rahat bir uyku idi. Gururumu da nelerde kullandım? Ünlü bir terziye elbise ısmarlamakta; tanımış aileler içine kabul edilmekte; Prens P.'nin elini sıkmakta... Gurur hayatın tuzudur derler; gururum nereye gitti? Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım, ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse göstermedi. Sen bir gelip, bir kayboluyordun, kuyruklu yıldız gibi; bense her şeyi unutuyordu, ağır ağır, sönüyordum.
Koyun çiçeği yedi mi bütün yıldızlar kararıverir.
"O halde, kendini yargılarsın sen de," diye yanıt verdi kral. "En zoru budur. Kişinin kendi kendini yargılaması, başkalarını yargılamasından çok daha güçtür. Kendi kendini yargılamayı beceriyorsan, hakikaten Bilge bir kişisin demektir."
Dil, bütün yanlış anlaşılmaların kaynağıdır.
Çoğu zaman yardımımızı, hak ettiğini düşündüklerimize sunmak için kendimize saklarız. Bu büyük bir hatadır, çünkü bizden uzak olanları yargılamak üzerimize vazife değildir; kaldı ki bu göründüğünden de karmaşık bir iştir. Bizim yapmamız gereken tek şey sevmektir. Affetmekle elde edilen olgunluk gibi, elinden geldiğince sevebilen biri de o kadar olgunlaşır.
Sayfa 114Kitabı okudu
"Büyükler sayılara bayılırlar. Tutalım, onlara yeni edindiğiniz bir arkadaştan söz açtınız, asıl sorulacak şeyleri sormazlar. Sesi nasılmış, hangi oyunları severmiş, kelebek biriktirir miymiş, sormazlar bile. Kaç yaşında?, derler, Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor? Bu türlü bilgilerle onu tanıdıklarını sanırlar.
Deseniz ki: 'Kırmızı kiremitli, güzel bir ev gördüm. Pencerelerde saksılar, çatısında kumrular vardı.' Bir türlü gözlerinin önüne getiremezler bu evi. Ama 'yüzbin liralık bir ev gördüm' deyin, bakın nasıl: 'Aman ne güzel ev' diye haykıracaklardır."
Sayfa 22 - kitapKitabı okudu
Küçük prens ekledi:
'' Ama gözler kör. Yüreğiyle bakmalı insan...''
Sayfa 49 - Can Çocuk Yayınları