Rimpianto
@rimpianto
İzmir
İzmir, 14 Aralık
54 okur puanı
Ocak 2025 tarihinde katıldı
Konular
Sabitlenmiş gönderi
İnsanın sızlayan yüreğini delip geçebilecek bir kitap var mıydı bu dünyada? Bir kitap böylesine büyük bir işi başarabilir miydi? 
Hyunam-Dong Kitabevi
Romanların kendi benliğinden sıyrılıp bir başkasının ruhuna yaklaşmasına olanak sağlayışını seviyordu.
...hüznü kalbinde hissediyor, kederliyse onunda içini keder kaplıyordu.
...başkalarının duygularını böylesine benimsedikten sonra kitabı kenara koyduğunda, yeryüzünde yaşayan herkesi anlayabileceğini düşünürdü.
Youngju
İnsan en nihayetinde bir ada değil midir?
Bir ada kadar tek başına, bir ada kadar kimsesiz. Öte yandan tek başına ve kimsesiz olmanın aslında tamamıyla kötü olmadığı fikri kuşatıyor beni. Zira tek başına olmak beraberinde özgürlüğü getirdiği gibi, kimsesiz olmak derinlere inmemize olanak sağlar.
Artık ağlamama gerek yok diye düşününce yüreği hafifledi
Özellikle kitap okurken aniden kendini başka bir evrende buluyor, içi kıpır kıpır oluyordu. O evrenden çıkıp gerçek hayata döndüğü anda tatlı bir rüyadan uyanmışçasına içi sızlıyor ancak bu üzüntü uzun sürmüyordu. Çünkü kitabın kapağını açtığı anda tekrar o büyülü dünyanın içine adım atabiliyordu.
Youngju
Yüreğin ağlıyorsa, sen de ağlamalısın...
''Ne kadar acı çektiğimi söyleyememenin adaletsizliğiyle her gece ağlamıştım. O zamanlar ben de senin gibi tükenmiş bir halde kendimi sandalyeye bırakıp saatlerin akıp gitmesine izin verseydim ne olurdu diye düşünüyorum. Belki de gözyaşlarım çabuk dinerdi. Ben çok ağladım. Ağlamak istediğinde ağlaman lazım. Yüreğin ağlıyorsa, sende ağlamalısın. Böyle böyle yavaşça iyileşiyor insan.''
Minchul'un annesi