Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Dünyanın dört bir yanından, kurallara, tabulara, yasaklara, engellemelere, zorluklara, yaptırımlara, baskılara, inançlara, geleneklere, baskılara, zulümlere, kötülüklere, savaşlara hepsinden öte kadın olmasına rağmen yılmayan, umudunu kaybetmeyen, azmeden, kimi zaman tarih yazan kimi zaman tarih yazanlara ilham olan 100 kadının, okurken
%37 (200/531)
1/10 puan verdi
Hakan Günday bu kitabı yazmaya başlamadan önce birisi "yeraltı edebiyatı yazmak istiyorsan, her sayfanda seks, alkol ve ölüm kelimelerinden en az bir tanesini kullanmalısın" demiş herhalde. Bu kelimelerin varyasyonlarını da işin içine katıp, çeşitlilik de getirmiş ama yazarımız, minnettarım. Mesela seks yerine sevişmek, kadının üstünde ter dökmek; alkol yerine viksi, votka; ölüm yerine sessizlik, cehennem gibi şeyler de kullanılıyor. E daha ne olsun?
Kitabın başarılı olduğu şey empati kurdurmak. Karakterler sürekli intihardan bahsediyor, siz de kitap her intihardan bahsettiğinde bu tepkiyi vermeye başlıyorsunuz: tenor.com/view/suicide-ba...
İşin şakası bir tarafa kitap kendini inanılmaz çok tekrar ediyor. Aynı cümleleri çevirip çevirip karşımıza koyuyor. Sabırlı bir insan olduğumu düşünüyorum ama 100. sayfadan sonra "eeeh be kardeşim, anladık beee!" dedirtti.
Yazarın aforizmalarının büyük bir kısmını çok sevmeme rağmen, bunların sunuluş şeklini çok çiğ buldum. Öyle kitaba serpiştirilmiş gibiler, hiç yedirilmeye çalışılmamışlar. "Seks, alkol ve ölüm üzerine" diye bir aforizmalar kitabı çıkarsaymış yazar ve bu romana her şeyi koymaya çalışmamış olsaymış hepimiz rahatlayacakmışız sanki.
Yazarın işinde kötü olduğunu düşündürtmedi yine de bana bu kitap, ama kitabın bu haline onay verip bastıranların kafası güzelmiş. Kitaptan rahat 200 sayfa kırpılması lazımmış, ama bir şekilde 531 sayfalık bu curcunayı basmışlar. Yazık olmuş.
Bu kitaptan uzak kalın, hoşçakalın...
Son zamanlardaki favorilerimden olan distopik eserlerin bir örneği diyip özetime başlayabilirim aslında. Kitap kabaca, kadınların ilk reglini takiben dahil edildikleri bir kura sistemiyle anne olup olamayacakları dayatması ile başlıyor. Aile, annelik, özgürlük ve kariyet hakkı "kazandıkları" bir gerçeklikte; kendisine kariyer ve
Bu çok özel, kimseye edebiyat havaları atmadan yazılmış, kimseye bir şey kanıtlamaya çalışmayan bir kitap. Ve fakat Türkçe çevirisi berbat! Reva görülen isim de alakasız ve berbat! Kapak da berbat! Rahmetli Coşkun bey, aklı sıra; toplum değerlerine dalga geçerek bakan, toplumun gözünde saygıdeğer bir yeri olamamış, olmasına da çalışmayan 16 yaşındaki bir ergenin iç dünyası kitabına herhalde sınıf atlattırmaya çalışmış, bu saçma çaba da tutmamış. Günlük konuşma ve bilinç akışı dili asla Türkçe’ye hakkıyla uyarlanamamış, ortaya “bittim buna, bittim buna”larla dolu saçma sapan bir çeviri metni çıkmış ki kitabı eline alan Türk okuyucunun yarısının yarıda bırakma sebebi bu. Çevirinin berbatlığı yüzünden Türk okuyucu bu eseri sevemedi. Yapı Kredi de yıllardır bu iğrenç çeviriyi basıp duruyor. Başka baskı da yok ülkede. Bu çeviriyi ben yapıp YKY’na yollasam herhalde dalga geçerlerdi benimle. Ama unvan denen modern hayat şakası sayesinde bu kurumsal firmalar “niteliği” hazır ve garantili paket olarak satın aldıklarına kaniler. Çok yazık.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
İNANÇ ve SEVGİNİN GÜCÜ
SOL AYAĞIM
"Her insan bir engelli adayıdır ve en büyük engel sevgisizliktir."
Christy Brown’un müthiş otobiyografik romanı. Bir işçi ailesinin 22 çocuğundan biri olan Christy’in hayata tutunma çabası kendi ayağından bizlere aktarılıyor. Kendi ayağından diyorum çünkü yazarın kullanabildiği tek uzvu sol ayağı!
Yazar, ressam ve şair Christy
Dostoyevski ve Çehov tarafından kayda değer ve başarılı bir yazar olarak değerlendirilen Ivan Aleksandroviç Gonçarov'un en ünlü romanı 'Oblomov' u soluksuzca okuduğumu belirteyim.
Kitaptaki karakterimiz Oblomov, bir dönemin Doğu dünyasını özellikle de Rus asilzadelerinin çoğunu yansıtması bakımından bence cuk oturmuş. Diğer bir karakter olan Oblomov'un arkadaşı Ştolts'un ağzından literatüre kazandırılmış 'OBLOMOVLUK' terimi tembelliğin ifadesi olarak beyinlere kazınıyor.
Günümüzde teknoloji geliştikçe bizleri de bazen bir 'Oblomovluk' sarmıyor değil hani. Aman ha çok tehlikeli bu durum. Siz siz olun öyle oturduğunuz yerde saatlerce kalmayın diyorum ama kitap okurken kimse bana dokunmasa diyen ben bunu söyleyince pek iyi bir nasihat olmuyor. İşin şakası bir yana 'nerede hareket, orada bereket' diye son sözümle, bu kitabın tadına bir bakın derim.
Ne serüvendi ama.. Odin, Thor, Loki ve daha niceleri..
Mitolojileri okurken öyle keyif alıyorum ki... Roma, Yunan, Sümer (ki olağanüstü bir medeniyettir), Hitit, İskandinav mitleri her biri kendine has özelliklerle dolu. Geçmiş zamanların dinleri. Kadim zamanlara yolculuk etmek gibi bir tat, bir serüven bırakıyor bende :) Mitler hep birbirlerinin benzerleri aslında, sadece isimler ve olay örgüleri
Cyrano'ya laf etmeyecektin koççuum. Kırptım puanını...
Şakası bir yana insanların aşkta vücuda getirdiği iklimler üstüne güzel bir roman. İlk sayfalarda açıkçası gitmiyordu. Ne okuduğumu bilmeden de olsa yürüteyim, illa bir yerde suyuna kapılırım düşüncesiyle ilerledim ve sanıyorum 50-60. sayfadan sonra kitabı elimden bırakmayı istemedim. Düşünceler, duygular o denli samimi ki karakterler sizinle dertleşiyor dersiniz. Hatta kim bilir, üslubun içtenliği vesilesiyle bu hayatlar içinden birini kendinizmiş gibi hissederek birkaç öğüt çıkarabilirsiniz bile.
915.jpg){kind=small}