müttefik de benim
muhtelif de.
savaşamıyorum.
Sayfa 45 - elif atasoy sedef erik
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Yakından bakan herkes, sanırım,
Birden görür gözlerimde bunları.
Hüzünlenir ve düşüncelerle dalgın
izler bu öyküde derin ağrıları.
Bilirim, tanrılar dönüştürdüler
Maddeye insanoğlunu bilinci öldürmeden.
Yaşasın diye hep bu olağanüstü hüzünler
Benim anılarıma dönüştün sen.
Acı verici bir düşünce aklıma düşer; onu bastırmak dansa bir başkasıyla değiştirmek daha kolayıma gider. Yerine tam tersi bir düşünce koymaya çalışırım ya da, eğer öyle yapamıyorsam, bambaşka bir konu üzerine düşünürüm. İşin içine çeşit sumak her zaman olayı rahatlatır, çözer, dağıtır. Madem onunla savaşamıyorum, kaçarım; kaçarken de hileye başvururum.
Sayfa 114Kitabı okudu
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Yakından bakan herkes, sanırım,
Birden görür gözlerimde bunları.
Hüzünlenir ve düşüncelerle dalgın
izler bu öyküde derin ağrıları.
Çünkü kendimi aniden yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum.
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Ama bunların hiçbirini söylemiyorum. Çünkü kendimi aniden yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum
Virginia Woolf' un eşine bıraktığı " Son mektup "
Bir Tanem,
Çıldırıyorum, artık bundan eminim.
O zor zamanlara bir kere daha katlanamayacağımızı hissediyorum
ve bu sefer iyileşemeyeceğim.
Sesler duyuyor, konsantre olamıyorum;
dolayısıyla yapılacak en iyi şeyi yapacağım.
Bana olabilecek en büyük mutluluğu verdin,
bir insanın olabileceği her şey oldun.
Bu hastalık gelene kadar bizden daha mutlu olabilecek iki insan daha tanımıyordum.
Daha fazla savaşamıyorum.
Hayatını mahvediyorum ve bensiz daha iyi olabilirsin ve olacaksın bunu biliyorum.
Görüyorsun, bunu bile doğru düzgün yazamıyorum.
Okuyamıyorum.
Söylemek istediğim, hayatımdaki tüm mutluluğu sana borçluyum.
Bana karşı daima sabırlı ve iyiydin.
Herkes bunun farkında.
eğer birisi beni kurtarabilecek olsaydı bu sen olurdun.
Senin iyiliğin dışında her şeyi yitirdim.
Hayatını mahvetmeye devam edemem.
Herhangi iki insan bizden daha mutlu olamaz.
Sayfa 39
O bulanık görüntülerde daima yalnızım. Acı, utanç ve taciz edilen bir bedenin zihinde bıraktığı boşluk hissi yüzünden ağlıyorum. Nefret ettiğim adamlar tarafından zorla yerinde tutuluyorum, korku ve bir copun siyah ucu yüzünden karşı koyamıyorum, savaşamıyorum.
O soğuk ekim gününden en net hatırladığım şey, benim doğum günüm olduğu. O gün, çocukluğum son buldu.
Sayfa 188 - 1967 SonbaharıKitabı okudu
Virginia Woolf'un eşine yazdığı son mektup
Canım,
Yeniden aklımı kaçıracağıma eminim;
bu berbat dönemlerden birine daha
tahammül edemeyeceğimizi hissediyorum.
Bu kez iyileşmeyeceğım.
Sesler duymaya başladım,
dikkatimi toplayamıyorum.
Bu yüzden en iyi şey neyse
