O bulanık görüntülerde daima yalnızım. Acı, utanç ve taciz edilen bir bedenin zihinde bıraktığı boşluk hissi yüzünden ağlıyorum. Nefret ettiğim adamlar tarafından zorla yerinde tutuluyorum, korku ve bir copun siyah ucu yüzünden karşı koyamıyorum, savaşamıyorum.
O soğuk ekim gününden en net hatırladığım şey, benim doğum günüm olduğu. O gün, çocukluğum son buldu.
Sayfa 188 - 1967 SonbaharıKitabı okudu
Virginia Woolf'un eşine yazdığı son mektup
Canım,
Yeniden aklımı kaçıracağıma eminim;
bu berbat dönemlerden birine daha
tahammül edemeyeceğimizi hissediyorum.
Bu kez iyileşmeyeceğım.
Sesler duymaya başladım,
dikkatimi toplayamıyorum.
Bu yüzden en iyi şey neyse
1-Tanrım, rica ediyorum, bana bir yardımcı gönder.
Yolum çok karanlık, yürüyemiyorum.
Hazırlıksız yakalanıyorum amansız fırtınalara
Ve duygularım bir derya,
Yüzemiyorum.
2-Aşırı duygulu şarkılar çalıyorlar
Tanrım, şiirler yazıyorlar, gözlerime saldıran,
Sayfa 45Kitabı okudu
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Sayfa 34Kitabı okudu
Yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum...
Sayfa 29 - Pegasus YayıncılıkKitabı okudu
...artık savaşamıyorum.
Pegasus yayınlarıKitabı okudu
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Ben bir savaşın içindeyim ve o savaşı başlatan sadece sendin; şimdi bu savaşa son verebilirsin, ikimizi de kurtarabilirsin çünkü artık ben kan kaybetmeden savaşamıyorum ve seninle savaşırken bile yine senin için kan kaybediyorum. Son ver, kan kaybetmek istemiyorum."
Sayfa 219Kitabı okudu
"Hiç kimseye değil," dedi yine beni susturarak. "Sana yenildim ben. Bin kere olsa, bin kere de yenilirim sana çünkü seninle savaşamıyorum. Denedim, çırpındım, her şeyi denedim, her şeyi yaptım ama yapamıyorum." İlk önce aklını sonra kalbini gösterdi. "Seni tanıdığımda ben de çocuktum, Sokak Nöbetçileri'nin baş kaldıran o sesli çocuğuydum ve seninle büyüdüm. Beni sen büyüttün, bana sen kendimi sevdirdin, bana beni sen gösterdin. Bana dedin ki sen robot değilsin sonra aldın beni, uyuttun. Sevdin, saçlarımı okşadın. Bin kere de aklımı kaybederim, bin kere de kalbimi dinlerim senin için. Çünkü ben yaşamayı seninle öğrendim."
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Sayfa 34Kitabı okudu
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Sayfa 34Kitabı okudu
Çünkü kendimi aniden yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum.
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
