...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
Ordan oraya savrulan yaprak gibiyim.
Düştüğüm ağacı arıyorum.
Rüzgar savuruyor beni bilmediğim diyarlara.
Yönümü kaybettim
Bulamıyorum ait olduğum yeri
Daha ne kadar savrulurum rüzgarda
Bulur muyum evimi?
Yoksa solup gider miyim yaban ellerde bilmiyorum
Rüzgarın ait olduğum yere doğru esmesini diliyorum.
AlegriA
˙
Uçurumlardan bıraktım gözümden akan yaşı,
denize savrulan Küller misali...
🍂🍃🥀
Adon̢̕͠iś️
.
İslam dudaklarda mırıltı, tesbih tanelerinde gürültü, naralar savrulan mevlit, ünvanlar dağıtılan toplantı, üst baş soyulup atılan ayin olunca kimsenin kılına dokunmaz. Çünkü bütün bu saydıklarımız kitleyi oyalamak için sömürücü kudurganların yarattıkları afyondur.
Sayfa 15 - Dünya YayıncılıkKitabı okudu
"Meğer ruhum savrulan bir avuç toprak imiş."
Sayfa 58
Aşk Şiirleri 1 - Karantina
Yüksel güneş, sen de çağır şarkılarını.
Bir ışık gelir de ikimizi yüreğinden aydınlatır.
Bakarsın aşk bir kez daha huzur bulur.
Seninle düşlerdeki sevinci ıslatmadık mı?
Kirpiklerimizden dökülen bulutlar senindi.
Hani eskimeyen, hani duygularına tercüman olan.
Bir aralık dünyanın içinde sancı tutan.
Nasıl yaşanıyorsa öyle devam eden bir
Sayfa 85 - Cinius yayınlarıKitabı okudu
Bir kar fırtınasının ortasındayım. Rüzgâr yüzümü kamçılıyor, tabakalar halinde, hızla savrulan kar taneleri gözlerime batıyor. Bembeyaz katmanların arasında tökezleyerek ilerlemeye çalışıyorum. İmdat diye bağırıyorum, ama rüzgâr çığlıklarımı boğuyor. Düşüyorum, karın içinde soluk soluğa yatıyorum; beyazlığa karışmışım; rüzgâr kulaklarımda inildiyor, karın taze ayak izlerimi sildiğini görüyorum.
Sayfa 77Kitabı okudu
