Zorluklarla baş etme süreci pek çok araştırma ve teorinin konusudur, ancak şematik olarak travmadan sonra üç ana aşamadan söz edebiliriz: Direnç, intibak ve gelişme. İstikrarımız bozulduğunda veya ıstırap çektiğimizde, bizi etkileyen şeylerden kaçınmak için önce direnmekle, kendimizi korumakla başlarız. Bu ilk adım, kaygıyla ve travmanın yıkıcı etkileriyle mücadele etmek çoğunlukla gerekli olduğu için kurtarıcı olabilir. Ancak kişinin iyileşmesine yardımcı olmayacak aşırı savunma mekanizmalarına( inkâra, bölmeye, koruyucu ruhsal bir balona sığınmaya vb.) yol açabilir. İlerlemek için gerçekle yüzleşmek ve duruma elimizden geldiğince uyum sağlamaya çalışmak gerekecektir. Bu aşama, zorluklarla baş etme sürecinde çok önemlidir, çünkü inkâr içinde olmadığımız, gerçeği reddetmediğimiz, pasif bir tutum benimsemediğimiz anlamına gelir. İçinden geçtiğimiz sınavın, yaşadığımız fiziksel ya da psikolojik acının kaçınılmazlığının farkında olarak hareket ediyor ve bu zor duruma ayak uydurmanın en iyi yolunu arıyoruzdur. Büyüme ve gelişme ise bizi daha da ileriye götürür: mesele artık sadece daha az acı çekmek değil, büyümek, dönüşmek, daha ileri gitmek için bu travmaya yaslanmaktır. Nietzsche'nin Putların Alacakaranlığı'ndaki ünlü sözü bunu çok iyi ifade eder:" Beni öldürmeyen şey beni daha güçlü kılar."