Rasûlullahﷺ'ın İslâm'ı tebliğinde göz önünde bulundurdukları önemli prensipler şunlardır:
1- Hz. Muhammed (s.a.s.), her yerde ve herkese tatlı ve yumuşak bir dil ile hitap ederdi. Halkın bilgi seviyesine, kavrama kapasitesine ve bilgisine göre Kur'an-ı Kerim'den ayetler okurdu. Mekke ahalisinden, küfür, itiraz veya başka dinlere bağlılığı engel
Sayfa 136
Son yıllarda hemen her şehrin girişinde ve çıkışında rastlanan büyük lojman bloklarına yaklaşıyordu tren. Beş altı katlı, birbirinin kopyası, küçük şehirlerin geleneksel evlerine göre daha konforlu olan bu binalarda, pazar günleri, iyi kötü bir üniversite bitirmiş erkeklerin ayaklarını kaşıya kaşıya televizyon seyrettiklerini, kadınların mutfakta öğle yemeğinin bulaşıklarını yıkadıklarını, burunları sümüklü çocukların darmadağın oturma odalarında sebepsiz yere ağladıklarını düşündü. O lojmanlardan birinde oturan, önemsenen, eşraf çocuklarının düğünlerine, sünnetlerine davet edilen, omzuna nazar boncuğu çengellenmiş çocuğuyla karısını alıp mesireye giden, çocuğu durmadan ağlayan, karısı durmadan çocuğu pışpışlayan, etrafına mesafeli bir selam veren bir mühendis, bir bölge müdürü, Devlet Su İşleri'nde ya da Köy Hizmetleri'nde görevli yüksek bir memur olduğunu düşündü, ürperdi.
Sayfa 24 - Can Yayınları, 19. Basım, 2021Kitabı okudu
"Ben dünyaya gerçekten her türlü azabı ve sefilliği çekmek için gelmişim! - Bir kere bile Fasulye Kral' olmadım; tek mi, çift mi bahsinde hep yanlış tahmin ettim; tereyağlı ekmeğim hep yağlı tarafının üzerine düştü; bütün bu aksilikler bir yana, bundan sonra da korkunç kader peşimi bırakmayacak mı? Ben şeytana inat üniversite öğrencisi olmayı başarmama rağmen, ömür boyu burada ot gibi yaşayıp gitmek zorunda mı kalacağım? - Yeni bir ceketi giyer giymez hep üzerine yağ mı damlatacağım ya da eğreti çakılmış bir çiviye takıp iğrenç bir biçimde yırtacak mıyım? Bir saray müşaviri beyefendiye ya da bir hanımefendiye selam vermek için şapkamı çıkardığımda, elimden düşürmeden ya da düz yolda ayağım takılıp düşmeden geçip gidemeyecek miyim? Halle'de her pazar kurulduğunda, şeytana uyup kır faresi gibi önüme ardıma bakmadan dosdoğru yürürken kırdığım çanaklar için her defasında üç-beş kuruşum gitmedi mi? Bir kere olsun üniversitedeki derse ya da katılmam gereken toplantıya tam zamanında yetişebildim mi? Yarım saat önce evden çıkmamın ne yararı oldu? Gideceğim yere zamanında vardığım halde, tam kapının tokmağını çalacakken şeytan başımdan aşağıya bir kova su dökmedi mi ya da o sırada kapıdan çıkan biriyle çarpışıp bitmek bilmeyen bir tartışmaya girdiğimizden her şeyi kaçırmadım mı? - Ah! Ah! Sır kâtipliği görevine kadar yükselebileceğimi düşünerek gururlanırken gelecekteki mutluluk hayallerime ne oldu? Oysa kör talih bana en değerli velinimetlerimi düşman etmedi mi?
"Allah, yeryüzünü cumartesi günü yarattı. Dağları pazar günü yarattı.
Ağaçları salı günü yarattı.
Mekruhları çarşamba günü yarattı. Işığı perşembe günü yarattı.
Cuma günü yeryüzüne tüm canlıları serpiştirdi.
Adem'i (aleyhi's-selâm) de son olarak cuma günü ikindi den sonra, gündüzün sonuna doğru ikindi ile gece arası yarattı." (Müslim)
Sayfa 526
Mesela eskiden sıcak yaz günlerinde öğlen vakti yemekten sonra senin mağazada yorgunluktan bir dirseğini tezgaha dayamış biraz kestirirken gördüğümde ya da pazar günleri kan ter içinde yanımıza yazlığa geldiğinde ya da annem ağır bir hastalık geçirdiğinde kütüphaneye tutunup sarsılarak ağladığında ya da geçirdiğim son hastalık sırasında usulca yanıma Ottla nın odasına girip ama eşitlikte durup beni görebilmek için yalnızca boynunu uzattığında ama saygıdan yalnızca elinle selam verdiğinde böyleydi böyle zamanlar yatağıma uzanır mutluluktan ağlardım ve şimdi bunları yazarken yine ağlıyorum
Sayfa 18Kitabı okudu
Sözün Bittiği Yerde Şiir Vardır..!
KUDÜS
Ağladım tükendi gözyaşım ağladım
Ağladım mumlar bitti ağladım namaz kıldım
Bitirdi beni vardığım rükular
Sende Muhammed'i Yesuğ'u aradım
Ey Kudüs Ey peygamberler kokusu
Ey yerin göklere en yakın avlusu
Ey Kudüs ey yolların ışığı
Ey parmaklarını yakan güzel çocuk
Ey Peygamber'in geçtiği gölgeli ova
Hüzünlü gözlerinle
Sayfa 127 - Büyüyen AyKitabı okudu
