Selef-i sâlihîn birbirlerinin durumunu sorardı. Onların gayeleri; Allah'ın şükrünü arkadaşının ağzından çıkartmaktı, Tä ki, o itaat ve şükredici, onu konuşturan da itaat edici ol- sun. Onların gayeleri şükrü belirtmek suretiyle riyakarlık yapmak değildir. Her kul ki, hâli sorulur, o, şükretmek ile şikâyet etmek veya susmak halleri arasındadır.