Ömrü boyunca, gücünü kötüye kullanan annenin etkisi altında yaşayan Moreau, kadını doğal olarak kötülüğe eğilimli, ahlak bozucu bir yaratık ve onun anlaşılmaz güzelliğinin de hünsa güzelliği olduğunu düşünür; örneğin, Oidipus ve Sfenks adlı tablosunda, kadın başlı, kadın memeli sfenks kendisine dudaklarını sunan bir delikanlının göğsüne aslan pençeleriyle sarılmaktadır.
Moreau bu şeytansı güzelliği ilk mitoslarda arar: Sanatının kafasında canlandırdığı acımasız Ebedi Dişinin somut örnekleri yalnızca Salome, Helena ve Sfenks'le sınırlı değildir. Yaptığı seçim marazi şehveti ve dertli güzelliği kapsayan konulara, aykırı aşklara uzanır.
Sembolizm Sanat Ansiklopedisi