"SEN VE BEN GAFLETİNİ AŞIP BİZ OLANLARIN RIZKIDIR AŞK."
Çünkü sen varsın benim yanımda ve...
Ben varım senin yanında. Biz ikimiz hep birbirimizin yanındayız, işte böylece bizi düşünen biri var bu dünyada.
Koca bir gülümsemeyle paketi açıp içindeki iki çift eldiveni çıkardım.Biri koyu kırmızı,diğeri de yeşil olan el örgüsü eldivenlerdi bunlar.Çocuklar yüzüme öyle belirgin bir belirtiyle bakıyordu ki eldivenleri gördüğüm an beğeni dolu bir ses çıkardım.''Ne kadar güzeller.''
''Biz yaptık!''dedi Gazel.Yerinde hafifçe zıplayıp duruyordu.''Ayşegül'le ben yeşili ördük.Zeynep ablayla Dilan da kırmızıyı.Hepimiz bir çift yaptık.''
''Sen yeşili çok seviyorsun değil mi öğretmenim?''diye sordu Ayşegül.''Bir sürü yeşil kıyafetin var, o yüzden Gazel'le ben yeşil rengi seçtik.''
''Kırmızıyı da seviyor ama.Değil mi hocam?Beğendin mi?''
Dilan kısa saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırmış,bir cevap beklerken ani bir duygusallık yüreğime oturdu.Üşüyen ellerimi fark edip o küçük parmaklarıyla bana eldiven örmeleri,sevecek miyim diye endişe duymaları kalbimi öyle sonsuz bir şefkatle boğdu ki neredeyse göz yaşlarına boğulacaktım.
Sayfa 186Kitabı okudu
"Biz onlara benzemeyiz! Peki neden?
Çünkü ... Çünkü sen varsın benim yanımda ve ben varım senin yanında, bu yüzden işte ...
Sayfa 20 - Sel yayıneviKitabı okuyor
Kasabamız bir ufak saksıydı,
biz yanlış yerde açmış çiçektik. Bize uzak ufuktun ama sana gelirsek kendimize varırız dedik. Şahlanırız. Büyürüz. Açarız sandık.
Çocukluğumun hayali, filmlerinin tepeleri, boğazı, sokaklarıydın.
İçinde bir ben yok. Yedi düvel, dört tekmil, yetmiş iki millet hepsi,
nefes uğruna sana sığınmış, senden medet umup gelmiş. Bize yer
mi yok dedik. Taşı diyorlar altın. Somda gözüm yoktu, kuru ekmeğine talimdik. Nefes istedik. Bir soluk ver. Yer aç istedik. Güneşler
büyüsün üstümüzde diye açılmaya, gerinmeye, uzanmaya nasıl hazırdık.
Sen yalnız kendine meyyal, biricikliğine meftun, başına buyruktun. Bize kördün
Sayfa 75Kitabı okudu
Seyahat tavsiyesinde bulunduğum muhataplarım, çoğu kez öğrenci kardeşlerim oluyor. Yukarıdaki cümleleri benden duyduklarında, "Sen bize seyahat etmeyi öneriyorsun, ama biz öğrenci adamlarız. Burslarımızı bile denkleştiremiyoruz ki kalkıp seyahate çıkalım!" şeklinde itirazlar yükseltiyorlar. Haklı olarak. Ama ben teslim olmuyorum, onlara ikinci bir tavsiyede bulunuyorum: Seyahat kumbarası edinmek.
"Bir kumbaranız olsun. Buna her gün mutlaka birkaç kuruş atmak suretiyle, para biriktirmeye başlayın. Göreceksiniz, bir senenin sonunda, en az bir Balkan ülkesini görecek kadar para biriktirmiş olacaksınız. Pasaport masrafları da dâhil" diyorum, itirazlarına cevap olarak.
