"Belki de en doğrusu karakterleri yargılamaktan kaçınıp onları insan kişiliğinin ne denli karmaşık olabileceğinin göstergesi saymak."
Önsöz
Oyunda Caesar, komplo kurularak Brutus'un öncülüğünü yaptığı bir grup senatör tarafından bıçaklanarak suikaste uğrar. Sonrasında ise Brutus halka ve okuyucuya kendini affettirmek için uğraşacaktır. Caesar'ı aslında yaptıklarından dolayı değil, yapabilme ihtimali olan şeyler yüzünden öldürür. Demokrasiyi kaybedeceklerini, zorbalığa uğrayacaklarını, diktatörlüğe maruz kalacaklarını öne sürer. Onu sevse de Roma'yı ondan daha çok sevdiğini, bu yüzden de bu ölüme göz yumduğunu anlatmaya çalışır.
"Caesar'ı daha az sevdiğim için değil, Roma'yı daha çok sevdiğimden."
Suikastten çok Brutus'un tragedyasını okuyoruz diyebiliriz. Erdemli ve soylu bir ruh olarak gördüğümüz karakterin, dostuna ihanet edişini kendisinin bile kabul edemeyişini hissediyoruz.
Katil misin yoksa kahraman mı Brutus?
Eseri sadece Brutus değil, diğer karakterlerin de içsel dünyasını hissederek okuyacaksınız.
Cassıus isimli karakterin, Caesar'a olan kıskançlığla ektiği kötü tohumları, Marcus Antonius'un halkı Caesar'ın katillerine karşı kışkırtmasını..
"Dostlar, Romalılar, vatandaşlar, beni dinleyin: Ben Sezar'ı gömmeye geldim, övmeye değil. Insanların yaptıkları fenalıklar arkalarından yaşar, iyilikler çok zaman kemikleriyle beraber gömülür, haydi Sezar'ınkiler de öyle olsun..."
Keyifli okumalar.
