_Sık ve çok gülmek, zeki insanların saygısını ve çocukların sevgisini kazanmak, dürüst eleştirilerin takdirine layık olmak ve yanlış arkadaşların ihanetlerine katlanabilmek, güzelliği takdir edebilmek, başkalarındaki en iyiyi bulabilmek, sağlıklı bir çocuk, bahçelik bir arazi ya da daha iyi duruma getirilmiş bir sosyal durum yoluyla bu dünyayı
Etkiledi
"Kimsin sen? Ne evin, ne baban, ne annen, ne akrabaların, ne de toprağın var! Sen kimsin? Kendini bir şey mi zannediyorsun? Bu dünyada önemli olan birisi varsa o da benim!"
"Günaydın," dedi onu iki eliyle iterek.
Park güldü ve geriye doğru bir adım attı. "Sen de kimsin?"
"Senin kız arkadaşın," dedi Eleanor. "İnanmıyorsan istediğine sorabilirsin."
"Hayır... Benim kız arkadaşım sessiz ve hüzünlü birisidir. Onun için endişelenmekten gece boyu gözüme bir damla bile uyku girmez. "
"Çok yazık. Anladığım kadarıyla senin başka bir kız arkadaşa ihtiyacın var."
Park gülümseyerek başını iki yana salladı.
Kimsin sen?
Sen nesin? Mesela ben; bir halayım, ablayım, çocuğum, ortağım, işverenim, hocayım, eğitmenim, arkadaşım, dostum, sevgiliyim, kadınım, insanım, yoldaşım, kulum, ben bir “HİÇ”im… Sen kimsin acaba?
şu yeryüzünde kimsin sen?
sesli kitap
Eyyyy Finlandiya, sen kimsin yaa.
Ey saf, hayalperest arkadaşım, bütün hayat koca bir pana yır tiyatrosudur. Burada her şey sahtedir: Ayna yerine teneke levhalar, mermer yerine boyanmış kağıtlar, pırlanta yerine ise renkli cam parçaları kullanılmaktadır.
Sayfa 216 - Eğitimi de Türkiye'ye bu kardeşiniz getirdi.
Her şeyin kıyısında olmak nasıl bir duygu biliyor musun? Yaşamın, ölümün, aşkın, uçurumun kıyısında olmak. Dahil olamıyorsun hiçbir şeye ve aldığın nefesler sayılı. Yaşamak mı denir buna? Haşa! Yaşamak denir elbette. Kimim ben? Kimsin sen? Neden bu kadar eksik bazı şeyler arkadaşım? Neden tamamlanmıyor yüreğimdeki boşluklar. Eksiliyorum. Gün geçtikçe eksiliyorum. Her gün koca bir parça kaybediyorum kendimden. Ne zaman yaklaşsam gökyüzü ile yeryüzü arasındaki o ince çizgiye, kaçıveriyor elimden arkadaşım. Canını kurtarmak isteyen bir kuş gibi uçuyor elimden. Bir balık gibi, bir hayat gibi kayıyor elimden. Bak şu dağlara. Bak! Eskiden uçup konmak isterdim dağların zirvesine. Şimdi neden ölmek istiyorum.?
Sayfa 55Kitabı okudu
"Arkadaşım, sen kimsin?" diye sordu Buda'ya.
"Bir tanrı mısın?" "Hayır;' dedi Buda.
"Bir tür büyücü mü?" "Hayır;' diye yanıtladı Buda tekrar.
"Bir insan mısın?" "Hayır:'
"Peki arkadaşım, nesin o zaman?"
Buda cevap verdi, "Ben buddho'yum (aydınlanmış olan):'
Her şeyin kıyısında olmak nasıl bir duygu biliyor musun? Yaşamın, ölümün, aşkın, uçurumun kıyısında olmak. Dahil olamıyorsun hiçbir şeye ve aldığın nefesler sayılı. Yaşamak mı denir buna? Haşa! Yaşamak denir elbette. Kimim ben? Kimsin sen? Neden bu kadar eksik bazı şeyler Arkadaşım? Neden tamamlanmıyor yüreğimdeki boşluklar. Eksiliyorum. Gün geçtikçe eksiliyorum. Her gün koca bir parça kaybediyorum kendimden. Ne zaman yaklaşsam gökyüzü ile yeryüzü arasındaki o ince çizgiye, kaçıveriyor elimden Arkadaşım. Canını kurtarmak isteyen bir kuş gibi uçuyor elimden. Bir balık gibi, bir hayat gibi kayıyor elimden. Bak şu dağlara. Bak! İyi bak! Eskiden uçup konmak isterdim dağların zirvesine. Şimdi neden ölmek istiyorum.
Ben sizlere, Onbaşı Hasan’ı takdim ederim
MEVKİ: Kudüs.
Mekân: Mescid ül Aksa
Tarih: 21 Mayıs 1972, Cuma.
Ben ve gazeteci arkadaşım rahmetli Said Terzioğlu, İsrail Dışişleri rehberlerinin yardımı ile bu mübarek makamı dolaşıyoruz.
Kudüs Kapalı Çarşısı’nda rüzgâr gibi dolanan entarili kahvecilerin ellerindeki askılara çarpmadan biraz yürüdünüz mü, önünüze çıkan kapı sizi Mescid ül
Kesinlikle okuyun!
İlhan BARDAKÇI
Mevki: Kudüs
Mekân: Mescidü'l-Aksa
Tarih: 21 Mayıs 1972, Cuma
Ben ve gazeteci arkadaşım rahmetli Said Terzioğlu, İsrail dışişleri rehberlerinin yardımı ile bu mübarek makamı dolaşıyoruz. Kudüs Kapalı Çarşısı’nda rüzgâr gibi dolanan entarili kahvecilerin ellerindeki askılara çarpmadan biraz yürüdünüz mü, önünüze çıkan kapı sizi
Sayfa 341 - Ona Mescid-i Aksa'da RastladımKitabı okudu