"Tek kuruşluk kârım yoktu hayatımdaki varlığından, inan zararına seviyordum ben seni."
Attila İlhan
Batı şiiri seçme şiirler, benim göğüs cebimde taşıdığım şiirlerdendir.
1- t. s. eliot - oyuk adamlar.
2- schiller - neşeye övgü.
3- h. heine - harz dağları.
4- ezra pound - 81. kanto.
5- b. brecht - anladık iyisin.
6- lord byron - elveda.
7- geothe - marienbad ağıdı.
8- yeats - ölüm.
9- c. marlowe - tutkulu çoban aşkına.
10- edgar allan poe - kuzgun.
11- a. rimbaud - şarhoş gemi.
12- p. b. shelly -
En Beğenilen Çeviri Şiirler (100 Şair 100 Şiir)
#117609257 iletisinde 
Psyche ile birlikte yabancı şairlerin dilimize çevrilen şiirleri ile ilgili bir liste oluşturmaktan bahsetmiştim. Tavsiyeleriyle bize yön veren herkese çok teşekkür ederiz.
Biraz uğraştıktan sonra tatmin olduğumuz bir liste oluşturduk. Daha önce böyle bir liste
İç Seslerim
Ocak Ayı Öykü Etkinliği
#191271500
"Biraz yalnız kalmalıyım." dedim karşımdaki aynaya. Yalnızlığımı çoğaltan insanları hayatımdan çıkardığımdan beri çok rahattım. Kendi kendimle konuşurken kendimi dinlemediğimi fark ettiğimden beri bu rahatım da kaçtı. Bunun iki tür sancısı oldu bende. Birincisi, kendimi
sen çok güzeldin, özlemiştim, çok
seviniyordum içimde yayılan özlemine.
ben, dokunmayı seviyordum ya, şimdi
sen, büyüye dokunmak gibisin bende...
elbette hep, elbette her zaman!
bir tek şeyden çok korkarım: seni göz açıp
kapayıncaya dek görüp, ansızın yitirmekten...
seni bana çok özlet
ama sakın unutturma!
Haydar Ergülen
Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm.
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata kazandırdığını, basite indirgenmiş
"Ben seni vazgeçemediğim bir yerden seviyordum... Gerçekten, derinden seviyordum."
Gönül Dağı
▪️Yavuz Bülent Bakiler üniversitede 4 yıl sevip de sevdiğini söyleyemediği hanımefendiye yıllar sonra duygularını söyleyince hanımefendi “neden söylemedin ben de seni seviyordum” deyince Yavuz Bülent Bakiler demiş ki: Seni o kadar büyük bir yürekle seviyordum ki kendimi sana yakıştıramıyordum…
Sadece öptüm
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata kazandırdığını, basite indirgenmiş
ÇIKIŞ O ÇIKIŞ
Her insanın aşkla açığa vurduğu özel bir çılgınlığı vardır. Tabiatım kör olsun, ben böyle bir çılgınlığın kurbanı oldum işte. Birbirine zıt iki dünyaydık. Biri açık, diğeri yamuk ve kapalı. Ben açıktım, kendime haksızlık edemem; o, sır küpüydü. Düşünce ve duygularını şifreliyor, iç içe geçmiş demir kılıflar içinde sunuyordu.