Ara sıra kendi kendime derdim ki, "Sarmaşıklar gibi bir kere sarıldığı kalbi bir daha bırakmayan bu kıvırcık saçlar pek tehlikeli."
Sayfa 78Kitabı okudu
Düşünüyorsun. Daima düşünüyorsun! Fakat kimi? Benden korkma! Beni mahrem say! Yüzüm siyahsa ruhumun da karanlık mı olması gerekir? Ben bir eksik vücutsam bir kalbe de sahip değil miyim? Kimseye acımaz, kimseyi sevmez miyim?
Sayfa 77Kitabı okudu
Zaten genç kızların büyük bir itinayla sakladıkları sırları ya bir gözyaşı, ya bir tebessüm ifşa eder.
Sayfa 75Kitabı okudu
Hayatın amacı mahvolursa yaşamakta ne tat var?
Korkma! Bu ağaçlar, çiçekler sır saklar.
İnsan değil ki hıyanet etsin,"
Sayfa 158Kitabı okudu
"Düşünüyorsun. Daima düşünüyorsun! Fakat kimi?
Sayfa 158Kitabı okudu
"Bırakın şu biçareyi. Asıl ölen benim, beni gömün,"
Sayfa 145Kitabı okudu
"Rabbim! Ben ne yapayım?"
Sayfa 144Kitabı okudu
Yanlış saat, muhakemesi bozulmuş bir zihne benziyor!"
Sayfa 138Kitabı okudu
“Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar bizde o gücün de mahvolduğu vakitlerdir ki onun yerine kaim olan acılı bir sükunet en şiddetli acıların hasıl ettiği gözyaşlarından bile daha yakıcıdır.”
Sayfa 29
“Zavallı çocuklar! Sizin o mini mini elleriniz birkaç asırdan beri insanlığın altında inlediği esaret zincirlerini kırmak için değil, belki kendiniz gibi küçük kuşları, güzel çiçekleri okşamak içindir.”
Sayfa 25
Bu ölümlü âlemde sonsuz olmaya layık ne kadar an ve saniye vardı.
Sayfa 81 - Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
ağlamak, uğradığımız felaketlere vücudumuzda kalan son kuvvetin bir feryadıdır. ağlayamadığımız zamanlar, bizde o kuvvetin de mahvolduğu vakitlerdir ki onun yerini alan dokunaklı bir sessizlik en şiddetli acıyla dökülen gözyaşlarından daha yürek sızlatıcıdır.
