Ben bir aziz değilim, hele gündüz değilim
Attığı her adımda siyah bir iz bırakan
Bir yanında ürküten bir baldıran gövdesi
Bir yanında kederi özümleyen bir lâle
Merhamet sahrasının uyuyan gecesiyim
Bırak da , böyle bitsin bu günahkâr serüven
Bırak da kurtarayım bu emânet sarayı
Yeter, intiharınla oyduğun yüreğimi
Umutsuz şarkılarla
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Gözlerime bak
Bir halk acısıyım ki
Narkozsuz ameliyat sızısı az kalır
Yüreğim deşiliyor, acım ağır
Bir cinayet mahallidir coğrafyam
Tüm dünya tanık
Tüm dünya kör, sessiz ve sağır
Beni oku Elanore
Arada bir sesini duymayı o kadar çok istiyorum ki. Kulaklarımın için de o heyecan dolu "seni çok seviyorum” diyen sesini. Ben senin sadece sesini duymaya bile razıyım.
Sayfa 62 - Bilgi Yayınevi - 1. Basım Ağustos 2007Kitabı okudu
Duman çöktü güneşin sitem aynalarına
Aralandı perdeler; şimdi sessiz değilim
Dertliyim, viraneyim, ben bir aziz değilim
Azizler tohum eker sevgi tarlalarına...
Oku beni Elanore
Gözlerime bak
Bir halk acısıyım ki
Narkozsuz ameliyat sızısı az kalır
Yüreğim deşiliyor, acım ağır
Bir cinayet mahallidir coğrafyam
Tüm dünya tanık
Tüm dünya kör, sessiz ve sağır
Bütün yüzler bir mezarlık akşamı
Ağaçlar sessiz
Sokaklar sessizlik sancısı
Susmak gül açmaz bu sancıda
Yaşam bazen ağıt
Bazen türküdür derler
Bin soru şimşeği çakarken beynine
Bir ünlem kuşkusu bile
Sakın ha düşmesin yüreğine