Acılarını unutmuş, bana gelirken bir yerde bırakmış gibi gülümsedi. İnleyerek, kaybolmuş ve en nihayetinde yolumuzu bulmuşuz gibi, aynı zamanda birbirimizin dudaklarına saldırdığımızda vakitsizdik. Karanlığın ortasında, uçurumun ağzında, arabanın tavan lambasında öpüştük. Dünya bazı aşkları asla kaldıramazdı...
Sayfa 164 - Epsilon