Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Sanırım Dostoyevski ve Sait Faik'ten sonra beni düşünceleriyle sarsan, bakış açılarıyla, düşünceleriyle kaş kaldırtan :) üçüncü yazar oldu Montaigne.
"Montaigne'in düşünceleri yanlış ama güzel" demiş Malebranche. Bir kısım denemelerinde bu sözü bizzat doğruladım. Ne kadar şiddetle karşı çıksanız da okumaktan zevk aldığınız fikirler...
Fikirleriyle, hikâyeleriyle bir derya deniz adeta bu Montaigne ve ben bu denizde yüzmeyi çok sevdim.
Bir yanda Şah İsmail, bir yanda Sultan Selim. Müslüman ve Türk olan iki lider. Bir tarafta can Hüseyin, diğer yanda Kamber Can. Şah ve Sultanın en yakınındaki kişilerden dinliyoruz hikayeyi. Bir oraya bir buraya gidip geliyoruz. Sözü bir o alıyor bir bu alıyor.
Kitabın başları biraz ağır ilerliyor. Yer yer kopukluk oluyor ama özellikle Çaldıran savaşı öncesi ve ondan sonraki geri kalan bütün kısım oldukça sürükleyici ve akıcı bir biçimde ele alınmış. Birçok ters köşe ve sürprizlerle dolu. Bu kitap aslında tarihe ışık tutan ama bunun dışında edebi yönden de kaliteli bulduğum bir kitap. Gerek kullandığı dil olsun gerek başlarda geçen alıntı sözlerle olsun. Bu kitabın ana merkezinde aşk var. Sevgi ve sevgili. Ona olan özlem, ona karşı duygular. Bir kadın... Taçlı... Dillere destan bir hanım. İki arada bir derede kalmış. Şah İsmail, Sultan Selim, Ömer ve sadık Kamber... Hangisi onu daha çok seviyordu, o kimi kendine yakın hissediyordu, gönlünde kim vardı. İşte bu sorularla boğuşuyor.
Açıkçası sevdim kitabı. Evet yer yer ağır işliyor ama duygu anlamında bana geçti. Ben o sadakati ve o aşkı hayret ederek okudum. Her ne kadar bazı Osmanlı hakkında yazılan şeyler bana biraz ters gelse de, yanlış veya eksik bildiğimiz şeyler olabilir. Tarihi yaşanan o dönemin şartlarına göre değerlendirmek lazım. Kalemi güçlü bir isim İskender Pala. Eline, yüreğine sağlık...
YORUMUM SPOİLER İÇERİR!!!
Kitap bitti ben de bittim. Kitap 2'ye bölündüğü için Yüzleşme ile beraber yorumunu gireceğim, hatta ben yorum boyunca kitap ismini Yüzleşme olarak kullanacağım.
İlk kitaptaki saf Claire'nin yerini ne yapması gerektiğinin farkında olan daha cesur bir Claire alıyor. Tabi arkasındaki destek ekibini de unutmamak gerekiyor
19.03.2021 Yorumum
Kız kurusu gözüyle bakılan Eloise, Sonsuz Sevgilerimle adlı kitapta sonunda kendi mutluluğuna kavuştu. Ailenin düzgün 1-2 kişisinden olan Eloise her konuda söyleyecek bir çift sözü olan, fazla konuşkan, başkalarının işlerine burnunu sokmayı seven ama bunu abartmadan sorgulayan biridir.
Bu sefer Eloise'i farklı bir açıdan
Yıl 2014. Kuzenimle Interstellar filminden çıkmışız ve metroyla annemlere akşam yemeğine gidiyoruz. Otururken aklına bir anda gelmiş gibi çantasından bir kitap çıkardı ve bana uzattı, “Yeni başladım ama tam senlik, kesin bayılırsın”. İsme baktım, Jose Saramago, tanımıyordum. Kitabın ismine baktım İsa’ya göre İncil… Çok da ilgimi çekmedi. Ama
Seri kitaplarda her zaman içe kapanık karakterlerin hayatlarını merak etmişimdir. Bu seride de en merak ettiğim karakter Alex oldu ve bu kitapla birlikte karakter kafamda tam anlamıyla oturdu diyebilirim. Alkolik ebeveyne sahip 4 çocuktan en küçüğü ve sorunlara en maruz kalanı olmuş Alex. Kötü sonuçlanacağını bilerek adım attığı başarısız bir evlilik ve beraberinde getirdiği umutsuzluklar en sonunda da maddi ve manevi çöküş... “Ümitsizlikten sonra nice ümitler, karanlıkların sonunda nice güneşler var.” sözü bu kitabın özeti olurdu doğrusu. Zoe ve Alex'in birbirlerini bulmaları da karanlığın sonundaki gün ışığını anımsattı bana. Kitaptaki doğaüstü unsurlar da ayrı bir hava ve merak unsuru katmış bence. Ben sevdim Nolan kardeşleri, okuyanların da seveceğini düşünüyorum...
