Ben de acı çektim. Kimseye hissetirmedim. Hep içime ağladım.Göz yaşlarımı her kesten sakladım. Içim paramparça oldu,ama ben gülümsedim. Onun için bu kadar umursamaz ve hissiz oldum. Kimse beni kınamasın.Ben kimse için önemli olmadım. Her zaman geride bırakılan,sevilmeyen,beğenilmeyendim. Onun için duvarların bu kadar kalın.Ben kendimi sevemiyorum. Sizi nasıl seveyim?Ne zaman bir az önemli hiss etsem her zaman hayat bana bir tokat atdı. Sen buraya ait değilsin der gibi. Onun için ben haddimi biliyorum.