Portredeki bir kadın...
Merhabalar. Edebiyatımızın altın yazarı Sabahattin Ali'nin yazmış olduğu bu güzel romanı değerlendirmek istedim...
Anlatım dili ve yazım şekli tıpkı 
İçimizdeki Şeytan ve 
Kuyucaklı Yusuf kitaplarında olduğu gibi tatminkar ve insanı sıkmayacak uzunlukta betimlemelere sahip. Sabahattin Ali'nin en iyi yaptığı işlerden birisi de, çağı ve şartlarını, çağa ait kelime ve konuşma yapısını romanın içine okurun en iyi anlayacağı şekilde dahil etmesidir. Bu yönden bir yazar olarak örnek aldığım bir isimdir Sabahattin Ali... Hikayeyi ele alacak olursak eğer, kurgusal ve tasarı anlamında çok güzel bir anlatımı var. Kurguda boşluk ve mantık hatalarına yer verilmemiş olması yazarın roman türümde ustaca dokunuşlarının izini taşıyor. Karakterler çok oturaklı ve hepsi kendilerine biçilen rolü en iyi şekilde tamamlıyor. Fakat ne yazık ki Sabahattin Ali gibi usta bir yazarın, neden acı ve mutsuzluk ile biten finaller yazdığını anlayabilmiş değilim. Eşi tarafından bu kadar sevilen ve seven bir adamı aşka dair mutsuz sonlar yazdıran neydi ? Mutluluğun ve sevginin ilelebet sürmeyecek olması mıydı yoksa ?
