Cilt 2
Prens Andrey normal bir ruh hali içinde değildi. Sağlıklı biri genellikle pek çok şeyi aynı anda düşünür, hisseder ve hatırlar ama bir düşünce ya da konu dizisini seçip tüm dikkatini bu konu dizisine verecek iradesi ve gücü vardır. En derin düşüncelere dalmışken bile yeni gelen birine nezaket icabı bir şeyler söylemek için bu düşüncelerden
Sayfa 461 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
..."Yakınlarını sevmek, düşmanlarını sevmek. Her şeyi sevmek, Tanrı'nın bütün tezahürlerini sevmek. Sana yakın olan bir insan, insani bir sevgiyle sevilebilir; ama bir düşman ancak ilahi sevgiyle sevilebilir O adama karşı sevgi hissettiğimde işte bu yüzden öyle bir sevinç duydum. Şu anda nasıldır acaba? Hayatta mi yoksa...insani bir sevgi, sevgiden nefrete dönüşebilir; ama ilah sevginin değişme ihtimali yoktur. Hiçbir şey, ne ölüm ne de başka bir şey onu yıkabilir. O yüreğin özüdür. Oysa hayatımda ne kadar çok insandan nefret ettim. Ve bu insanlar arasında hiç kimseyi onu sevdiğim kadar sevmedim ve hiç kimseden ondan nefret ettiğim kadar nefret etmedim." Gözlerinin önünde Nataşa'yı, eskiden yaptığı gibi, ona zevk veren güzelliğiyle değil, ilk defa yüreğiyle birlikte canlandırdı. Onun duygularını, acılarını, utancını ve pişmanlığını anladı. İlk defa o an, onu reddetmesinin ne kadar zalimce olduğunu anladı, ondan ayrılmasının ne kadar zalimce olduğunu gördü. "Onu bir kerecik daha görebilseydim, o gözlere bakıp söyleyebilseydim..."
..."
Sayfa 463 - 2.ciltKitabı okudu
Sevgi, Tanrı'nın özüdür...
"Tanrı'nın mükemmel planının içinde insanlık.
Ilahi varlığın amacından uzaklaşmadan, nefret ve kaos içinde boğulmadan ilerleyebilmesi için, içlerinde uyandırmaları gereken tek gerçeğin sevgi olduğunu öğrenmesi gerekiyordu insanın. Ihmal edilmiş ve perdelenmiş ruhlarının ışığını yakmanın yegâne yolu buydu. Sevgi, yaratanın, en yüce yansıması, insanın hammaddesiydi. Sevgi evrendeki en yüksek frekans, herkesi bir arada tutan tutkal ve Tanrı'nın özüydü."
Sayfa 254
Tanrı'nın sevgisinin bir davranış, duygu veya eylemden çok daha fazlası olduğunu bilmelidirler. Tanrı' nin sevgisi bir sıfattır doğasının veya özünün bir parçasıdır. Tanrı yalnızca sevmez. Kendisi sevgidir. Sevgi tanrısıdır. Gerçek sevginin özüdür ve gerçek sevginin tamamı O' ndan kaynaklanmaktadır.
Sayfa 119 - Vıa Chrıstus yayınlarıKitabı okudu
Sevgi
" Evet, sevgi (yeniden tam bir berraklıkla düşünüyordu), ama bir şey elde etmek için hissedilen, herhangi bir amacı, herhangi bir nedeni olan sevgi değil, ilk defa düşmanımı ölürken gördüğümde, ona karşı, düşmanım olmasına rağmen hissettiğim sevgi. İnsan yüreğinin özü olan ve bir nedene ihtiyaç duymayan bu sevgiyi hissetmiştim. Şu anda da bu kutsal duyguyu hissediyorum. Yakınlarını sevmek, düşmanlarını sevmek. Her şeyi sevmek, Tanrı'nın bütün tezahürlerini sevmek. Sana yakın olan bir insan, insani bir sevgiyle sevilebilir; ama bir düşman ancak ilahi sevgiyle sevilebilir. O adama karşı sevgi hissettiğimde işte bu yüzden öyle bir sevinç duydum. Şu anda nasıldır acaba ? Hayatta mı yoksa... insani bir sevgi, sevgiden nefrete dönüşebilir; ama ilahi sevginin değişme ihtimali yoktur. Hiçbir şey, ne ölüm ne de başka bir şey onu yıkabilir. O yüreğin özüdür. Oysa hayatımda ne kadar çok insandan nefret ettim. Ve bu insanlar arasında hiç kimseyi onu sevdiğim kadar sevmedim ve hiç kimseden ondan nefret ettiğim kadar nefret etmedim."
Sayfa 462 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
