Yaptığı bir konuşmada "Ben mum alevinde pervane gibi hep aynı odakta yazdım şiirlerimi: Ev ve her günkü yaşamalar... Toplumun ve imkanlarımın bana bağışladığı dar dörtgende gözlerimi her açtıkça karşımda büyük şehrin orta fakir sınıf, ev, aile çevrelerini buldum. Benim bugüne kadar varmak istediğim gerçekler, hiçbir zaman bu sınırların ötesinde olmadılar"diyen Behçet Necatigil bu kitabında kendisine neden 'evler şairi' denildiğini şiirleri ile açıklıyor aslında.Kimi dizelerinde
Bensiz olamazlar
Ben büyüğüm,affederim.
Ben evim.
Diyerek dönüp dolaşıp gelinen yerin yine ev olduğundan bahsederken,
Kimi dizelerinde de sıradan insanların duygularına yer verip:
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen,tutuk, saygılı
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Dizeleriyle insandan sevgisini şimdi göstermesini bekledi Necatigil.
Okunmalı..
