Birisi öldü.
Sonra birisi yaşadı.
Bu ikisi aynı anda oldu. Yeni bir bebek doğdu ve yorgun, hayatın bütün zorluklarını yaşamış yaşlı bir kadın öldü. Bir tarafta gözyaşı vardı, bir tarafta sevinç. Tam kalbimin ortasında bir bebeğin doğumunu ve bir yaşlının ölümünü hissediyordum. İkiye ayrılmış kalbimin bir tarafında yeni doğan umutlar vardı, bir tarafında da umutlar mezarın altındaydı.
İki yüzlü olan ben değildim, kalbimdi.
O bebek yaşarsa, kadın ölecekti; kadın yaşarsa, bebek bir daha doğmayacaktı. Bu ikisini hissetmek, işte bu beni kötü bir insana dönüştürürdü.
Sayfa 355Kitabı okuyor
"...Senden birikmiş gözyaşı aktı benden kurumuş göz,
Hemen sokulamadı şiire sevinç..."
Sayfa 40 - Tüm Zamanlar Yayıncılık
Biliyorum kaç yangın mevsiminde tarumar olduğunu, bir ömre kaç fırtına sığdırılamazsa o kadar savrulduğunu. Kaç ömre yetecek gözyaşı ağırladığını.
Sayfa 121Kitabı okudu
Her şeye alışması her halde insanın yaşama direnç ve azminden. Ayakta kalabilmek için. Bütün sevinç ve ümidi yok eden kader bolca gözyaşı getirse de bir an için başını kaldırıp çok yıldızlı bir göğe bakmak bile yaşamak için ayak diremeye yeterli bir sebeptir.
Sayfa 100 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Issız bir yolun daimi yolcusu
Bir sonbahar esintisi
Eteğimin kıvrık ucu
Bir badem gözün gördüğü
Gaddar bir yankının
Kulakları delen acımasızlığı
Şahit olduğun anların farkedilmeyen açısı
Göreceliğin öznelliği bitirişi
Bir heyecan, bir tutam sevinç
Nerede ve nasıl arandığıyla ilintili
Stabil olmak normal
Dayatılanlara mücadele hak
İyilik baki
Kırılganlık sonsuz
İhtiyarlık yere yakınlığın özlemi
Gençlik ele avuca sığmayan çocuk
Tebessüm kırmızı çizgi
Yalnızlık bir muamma
Muazzam bir hayat
Dinginlik vakur bir gözyaşı..
23/10/2023
Pınar PEKĞÖZ
Vermek, vermek, yaşamdaki en büyük mutluluktur! Özellikle zamanında vermek, her şeyi zamanında. Kahkaha vermek, gözyaşı vermek... Coşkuları yaşamak, acıları yaşamak... Kaçıp giden sevinç ışığını geçerken yakalamak, gülmeniz için yalvaran nemli gözlere candan gülümsemek ve sonra, ve sonra sevince doymuş yüreğinizle çılgınca ağlamak! Bir süre ağlamak... Sonra gülmek.
Sayfa 126Kitabı okudu
Düşünün; ayrılığa üzülüp hüzünlenerek gözyaşı dökeriz; ancak kavuşma hâlinde de ağlarız; bunlara sevinç gözyaşları diyoruz. Ağlayarak sevinmek nasıl bir göstergedir?
Kayıtsız ve hiçe geçecek bakışlardan ıraklaşan bu ıstırap yüklü ten; harap ediyor kendini, kaynayan harabeler içerisinde... ‘’Bir kulaç, bir hamle ve bir adım daha’’ İstemsizce işler yapılıyor adeta, bitik insanlar için; dehşetli, anlamlı ve mert!.. Gönüllerimiz insaf buudunda, yüreğimiz insan... yapılan edilen; aksi bir tavır takınmakta kötülük
Utanç vesikası bu, yaşadığımız hayat... soğukta diş takırdatmak da var, muştayla yakınlaşmak; sevinç muştularında gözyaşı dökmek de!.. Zaman içinde, kaynayan zaman. Öfke içinde rehavet; bir bilinmez yokluk, ruhumuzu günden güne sıkan. Öylesine işte, aşkımız, tutkumuz, sevgimiz; başka başka. Bir anlık hevesimiz, kırılgan nefesimiz, yalpalayan