Üzüldüğüm şeyler var o üzüldüğüm şeylerden kaçmak için hayal aleminde üzülecek farklı kurgular yaratıyorum şu sıralar. Neyse az önce hiç var olmayan sevgilimin benden ayrılmak istediği haberini aldım ve sevgilimi çok sevdiğim için son bir kez sarılıp salya sümük ağlaya ağlaya seni seviyorum diye yanına gittiğim sızlanıp ağladıktan sonra seni seviyorum ama yolun açık olsun benimle kalmanı isteyemem gibi şeyler söylediğimi kurguladım ve şimdi depresyondan çıkmak için çaba sarf ediyorum ve tüm bunları üzüntüden kaçmak için yaptım! Planlı değildi kendiliğinden gerçekleşti ve ben teşhisi koydum. Neyse işte böyle oldu. Evet şimdi kalbim de ağırlık var çünkü bu yüzden
Yitirdiklerim de oldu
Kazandıklarımın yanında.
Bir ben kaldım şimdi
Tek yakın bana.
Ama ben eskiden de
Hep böyle
Yalnız çıkardım yola.
#Banzanınöyküsü
Siz Banzan'ın öyküsünü biliyor musunuz? Banzan, büyük bir Zen üstadı olmadan önce yıllar boyunca Aydınlanmanın peşinden koşmuş, ama ona bir türlü erişememişti. Sonra bir gün, çarşıda yürürken, bir kasapla müşterisi arasında geçen bir konuşmaya kulak misafiri oldu. "Bana en iyi etini ver," diyordu müşteri. Ve kasap onu şöyle yanıtlamıştı. "Benim tüm etlerim iyidir. Burada en iyi olmayan hiçbir et parçası yoktur." Bunu işiten Banzan o anda aydınlandı.
Benden bir açıklama beklediğinizi biliyorum. Siz olanı kabullendiğinizde, her et parçası -yani, her an- en iyisidir. İşte bu Aydınlanmadır.
