elff cullen
@slyvvia
August sipped away like a bottle of wine
Cause you were never mine
Ankara
2005
19 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Peki ben, özel olarak yazmak için dünyaya gelmiş bir istisna olamaz mıyım?"
Sayfa 95 - MartinKitabı okudu
400 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
İnsanlığımı Yitirirken
'Bolca şarap iç, kıymetli evladım ve nefretini gider - uzaklara! Uzaklara!' Neyse fark etmez. Unutmanın yeşim kadehi, tıpkı şairin dediği gibi, hüzünle yıpranmış, ağırlaşmış bu yürek için tek umuttur.
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
"İçki varsa, bir içki alırım. Körle yatan şaşı kalkar. Hayır, körle yatan kör olur."
Sayfa 79Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
Ben Tanrı'dan bile korkardım. Tanrı'nın sevgisine değil, gazabına inanırdım. İnanç. Bu yalnızca Tanrı'nın kırbacını yemek üzere mahkemeye çıkıyormuşum gibi bir histi. Cehennemin varlığına inansam da cennet benim için yoktu.
Sayfa 76Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu.
Neşeden bile incinir. Panikledim, yara almadan önce hızlıca kaçmak istedim, bu yüzden kendimi o tanıdık soytarı sis perdesiyle sarmaladım.
Sayfa 52Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
Horiki ile birlikteyken, yürümekten yorulduğumuzda o garip sessizliklerden birine düşmemiz tehlikesi yoktu. Ne zaman başkalarının yanında olsam, o korkunç sessizliklerden birinin aniden ortaya çıkması ihtimaline karşı sürekli tetikteydim. Doğam gereği suskun biri olsam da, sanki büyük bir zafer ya da korkunç bir yenilgi ipin ucundaymış gibi, çazresizce soytarılığa devam etmek zorunda hissederim. Ancak o aptal Horiki farkına bile varmadan soytarı rolünü üstlendi, bu yüzden neredeyse hiç konusmam gerekmezdi. Arada bir gülümsemem ve ara sıra "aaa öyle mi" filanları araya eklemem yeteriydi.
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
İlk kez "yabancı bir toprakta" yaşıyordum ve yabancı bir yerde yaşamanın memlekette yaşamaktan çok daha kolay olduğuna karar verdim.
İnsanlığımı Yitirirken
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim...
Sayfa 15Kitabı okudu
İnsanlığımı Yitirirken
Mutluluk fikrimin diğer herkesin mutluluk fikriyle tamamen çelişmesinden korkuyorum. Bu korku beni tüketiyor, bazen geceleri kıvranmama, acı içinde inlememe, deliliğin eşiğine gelmeme neden oluyor. Mutlu muyum? Aslında küçüklüğümden beri insanlar sürekli şanslı biri olduğumu söylüyor ama bana sorarsanız cehennemde gibi hissediyorum, bana şanslı olduğumu söyleyenlerse benimkiyle kıyaslanamayacak kadar mutlu görünüyorlar.
Sayfa 13Kitabı okudu
