Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Bir dönüşüm ve çaresizlik hikayesi
İnsanlık nerede başlar, nerede biter? İnsan hangi noktada artık dönüşür? Hayvanlık ile insanlık arasındaki ince çizginin, şartlar zorlaştığında, umutsuzluk ve çaresizlik de eklendiğinde nasıl da silikleştiğini anlatıyor aslında. Bitirdikten sonra 3 gün elim kitaba gitti. Bitmemiş gibi hissettirdi. Uzun süredir okuduğum en iyi kitap olabilir.
48 syf.
·
Puan vermedi
Kitap savaş karşıtı şiirsel bir manifesto.
Borchert, kısacık yaşamında yazdığı şiirler, öyküler ve bir de vasiyet gibi bir manifesto bıraktı ardında. "Sen, makinenin başındaki adam, atölyedeki adam. Yarın sana su boruları ve yemek kaplarını yapmayı bırakıp, miğferler ve mitralyözler yapmanı emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYlR de!" diye başlayan ve bugün hala kulaklarımızda çınlayan manifestoyu.
Hayır De! adlı bu şiirsel manifestonun sonunda, insanlar savaşa "Hayır!" demezlerse olacakların tüyler ürpertici bir görünümünü betimliyordu Borchert:
"Sonra, deşilmiş bağırsakları ve zehirlenmiş ciğerleriyle son insan ışıldayan güneşin ve yanıp sönen takımyıldızlarının altında bir başına dolanıp duracak; bir deri bir kemik kalmış, çılgına dönmüş son insan uçsuz bucaksız mezarlar, dev beton blokların soğuk putları ve ıssız kentler arasında yalnız başına bir küfür gibi dolaşırken şu korkunç soruyu soracak:
NEDEN?
Ve bu soru bozkırlarda hiç duyulmadan yitip gidecek, yıkıntılar arasında sürüklenip kiliselerin molozları arasında yok olacak, girilmez yeraltı sığınaklarına çarpıp parçalanacak... "
Eğer
HAYlR
DEmezseniz!
Soğuk Deri, Albert Sanchez Pinol
Albert Sanchez Pinol’un Soğuk Deri romanı, okuru sarsan, zorlu sorularla/ikilemlerle karşı karşıya bırakan çarpıcı bir roman. Birinci dünya savaşından hemen sonra Antarktika yakınlarındaki küçük bir adaya bir yıllığına giden bir meteoroloji uzmanı ve onun adada karşılaştığı fenerde yaşayan ve iletişim kurmaya pek hevesli olmayan diğer adamın hikâyesi. Daha sonra hikâyeye farklı “türden” bir dişi de katılır. Meteoroloji görevlisini almak ve yeni görevliyi getirmek için ancak bir yıl sonra bir gemi gelecektir! Eğer gelirse...İki kişilik adada, iki adamın kuleyi kuşatan “canavarlara” karşı zorunlu olarak birlikte yürüttükleri ortak hayatta kalma mücadelesi insanın “doğa”sına ilişkin zorlu felsefi tartışmalar açıyor...İnsanın içindeki vahşi olanla karşılaşması, farklı türlere bakış açımızın sınırlılığı, onları yok etme mücadelesi ve arkasından gelen anlamaya çalışma ve iletişim kurma çabası...Şiddet ve yalnızlık...Ve aşk da var. En ilkel, en dürtüsel haliyle...Michel Tournier'nin Cuma Ya Da Pasifik Arafı kitabını düşündürdü bana. “Robinson”un doğayla, Cuma ile ilişkisini sorgulayan önemli bir kitaptı. “Uygar” (!) insanın “vahşi” olarak nitelendirdikleriyle karşılaşmasının hemen bir egemenlik ve sömürü ilişkisine dönüşmesini sorguluyordu. Soğuk Deri, hem iki erkek hem de farklı türlerle ilişkiler açısından yeni sorular ortaya atıyor.Yanıtı çok zor sorular.
Farklı bakış açıları kazandırabilecek bir kitap
Gerim gerim gerilerek, meraktan sayfalar arasında adeta kayar gibi ilerleyerek, elimden bırakmadan gecenin ikisine kadar okuyarak bitirdim. Belki de o beni bitirdi, bilemiyorum. Aslında gerilim/korku türünde kitaplara pek mesafeli yaklaşırım. Keyiften okuyorum neticede ve gerilmek bana pek keyif vermiyor Ama merak var ya merak, resmen her şeyin müsebbibi
Neyse efenim, esas konumuza geçelim. Kitapta baskın olarak yer alan kavram ötekileştirme. İçinde yaşadığımız toplumun norm olarak belirlediği yargıları kendi fikrimizmiş gibi mi savunuyoruz? Bizi biz yaptığını düşündüğümüz değerler uğruna "öteki" kişi veya topluma karşı verdiğimiz savaşların kazanan tarafı var mı? Karşımızdaki kişiye yüklediğimiz anlamlar ve tanımlamaların doğru olduğundan emin miyiz? Yoksa bunları belirleyen de toplumun gizlice içimize işlediği normallik kıstası mı? Her biz oluşumuzda aslında öteki de olduğumuzun farkında mıyız? Peki "biz" aslında kimiz? Bizim bittiğimiz ve ötekinin başladığı yer neresi? Ve bütün bu sorularla cebelleştikten sonra tekrar o toplumun bir ferdi olmayı ister miyiz? Okurken hem geren hem de düşüncelere gark eden bir kitap Soğuk Deri.
Kitabı okurken aklıma sık sık Yevgeny Zamyatin'in distopik eseri "Biz" geldi. Çok benzer kavramları işlemişler aslında. İki eser de harika bence
Son olarak şuna da değinmeden geçemeyeceğim:
Nedir bu kadınların çektiği be! İnsan olsak da çekiyoruz, Citauca olsak da!
#soğukderi #neokudum #kitapyorumu @jaguarkitap
SOĞUK DERİ
“Nefret ettiğimiz insanlardan sonsuza dek uzak kalamayız ve aynı nedenle de sevdiklerimizle asla büsbütün yakın olamayız “bu alıntıyı okuyunca beni nasıl bir içerik bekliyor diye merak ederek başladım. Ve şaşırmadım çünkü girişi gibi harika bir heyecanla devam etti, hiç düşmedi heyecan ve merak.
Albert Sánchez Piñol Katalanca yazan
youtube.com/watch?v=IOd4Bhd...
Kelimeleriyle yaşayan, içinde ne varsa onu dışarıya kelimeleriyle sızdıran bir hayatın bütününe matuf renkleri, demleri, dönemleri ve o dört mevsimi içeren seyri yaşamak için dolu bir yolculuk.
Bu kitabı Sabahattin Ali okumalarımda en sona bıraktım, bitirdikten sonra doğru bir karar olduğunu
