Televizyon, aylak, şuuru iğdiş edilmiş, hiçbir zaman okumak ve düşünmek alışkanlığı kazanamamış sokaktaki adam için icat edilmiş bir nevi afyondur.
"Bilirsiniz, biz yalanla bir hayat örüyoruz, birbirimizi iyisin güzelsin diyerek aldatıyor, bu sayede memnun oluyoruz. Memnun olmak, yalancılara vergi bir şey. Oysa yalnız acı çekmeyenler, veya geberesiye acı çekenler, yalan söyleyebilir. Hepimiz memnunuz."
Sayfa 208Kitabı okudu
"Ben, yâni Kamarot Hasan, Afrika’da bir liman özlüyorum ve burada bir yabancıyım. Hiçbir şey demek değilim. Bir virgül. Bir belki."
Sayfa 179Kitabı okudu
"Belki bir kere daha kaybetmek istiyorum. Bu bana acı verecek. Doğru. Zaten kahrolmuşum. Doğru. Ama, iki kere ikinin dört ettiğini, bir kere daha kanıtlamak isteyene, kim ne diyebilir?"
Sayfa 178Kitabı okudu
"Sizin hiç her şeyinizi bir belkiye bağladığınız olmamış mıdır? Hele bazı hallerde, insan bunu yapmak için, hayvancasına arzu duymaz mı? Bilir ki bundan sonrası, bundan evvelsine nazaran, birkaç kat daha çekilmez olacaktır. Bu, hiçbir şeyi değiştirmez. Arzuya baş eğer ve tam insan olmak yolunda, bir adım atmış olur."
Sayfa 178Kitabı okudu
"...hiçbir şeye inanmamak sırrına erebilmek, daha önce bazı şeylere inanmış olmayı gerektirir. Bir değeri yoktur. Aslolan inanmayı, inanmamayı, hiç düşünmemektir. Bunu ancak gerçek cahiller, yâni köylüler ve büyük tüccarlar yapabilir. Keyiflerine dokunulmadıkça, gerçekten mutludur bu adamlar. Biz genellikle acı içindeyiz. Mutluluk dediğimiz zaman bile, acıyla karışık bir şey anlıyoruz."
Sayfa 173Kitabı okudu
"Ben İstanbul’um. Bu yüzden, kahrımdan ölüyorum. Bu olsa olsa, çilemin bitmediğine ve daha çok uzun yaşayacağıma işarettir. Çünkü: Siz belki bilir, belki bilmezsiniz; aslında en çok yaşayanlar, ölülerdir."
Sayfa 172Kitabı okudu
"Bir şehri sırtta taşımak; sulanmış, züppe parklarını; takma kirpikli kadınlarını; daima saatinden evvel, ya da sonra geçen otobüslerini sırtta taşımak; ya da bir şehrin sırtında gezinmek, ne yürek üzüntüsüne mal olur ki? Bunu, beni görmeden anlayamazsınız."
Sayfa 170Kitabı okudu
"Doğru söyleyeni, dokuz köyden kovarlarmış. Ben hiçbir şey söylemiyorum, beni yine dokuz köyden kovuyorlar."
Sayfa 170Kitabı okudu
Bana öyle geliyor ki, sokaktaki insan bir araştırma laboratuvarinda neler olup bittiğini öğrenmeli ve deneyimli bir psikiyatristin görüşüne göre kendisinin neyi temsil ettiğini bilmelidir
Sokaktaki insanın yüzü kızarmadan bakacağı, ondan gurur duyacağı ve suya sabuna dokunmayan dahilerin düşünü kuruyorum.
Sayfa 42 - SELKAN Yayınları. İlk Baskı 1986Kitabı okuyor
"Ben aşka değil, şefkate muhtacım. Halbuki ne kadar zamandır, herkes şefkatini kendine saklıyor."
Sayfa 152Kitabı okudu
"Hava, bir kadın teni kadar yumuşak ve nemli. Belki bana öyle geldi. Kadın teniyle hava arasında ne ilişki var? Böyle ukalâlıklara, kitaplarda rastlanır."
Sayfa 145Kitabı okudu
"Adamın biri, cinsimize, düşünen hayvan demek lâf ebeliğinde bulunmuş. Ne düşünen hayvan? Bütün düşüncelerin merkezinde kendimiz olursak, bu anlamda ve bu miktarda düşünce su aygırlarında da mevcuttur."
Sayfa 141Kitabı okudu
"Korkağım ben, efendim, çünkü insanım."
Sayfa 139Kitabı okudu