Meraksız Andaç, Paslı Kalp, Berhava
Kitabın orta yerinden konuşuyorum. Cümlelerimin ne başı ne de sonu var. Adeta kendimle savaş açmış gibiyim. Duygularıma savaş açtım. Duygularıma savaş açtığımda ise ortada varlığıma dair bir şey kalmıyor. Çünkü ben her ne olursa olsun, gördüğüm ve duyduğum, başıma gelen veya şahit olduğum bütün yaşantımı şiirsel bir dille ifade etmenin hazzını
Huzurlu Bir Yuva İçin On Altın Kural
Birbirinize Gereksiz Kırmızı Çizgiler Koymayın!
Kendi kendinize uydurduğunuz kırmızı çizgilerle, saçma sapan prensiplerle, gereksiz ve yersiz sınırlarla, anlamsız kurallar ve takıntılarla hayatı birbirinize de kendinize de zindan etmeyin. Eşinizden Allah’ın ve Rasul’ünün beklemediği sorumlulukları ve işleri
Öylesine
Boğuluyorum dehlizlerin dibinde
Ne bu gürültü bu kargaşa
Kaldıramıyor bünyem sisteminizi
Zor çok zor çıkar kışa
Konuşmayı bende sevmiyorum
Yazmaktan başka çare yok gülüm
Biz birbirimize aitiz
Kalemin ucunda olsa da ölüm
Kargalar hüzünlü ikindi
Kırlangıçlar yuvalarına sığınmış
Bak sana bildiklerimi anlatayım gülüm
İnsanın zıttı yığınmış
Bunu öğrendim dün sabah
Okumuyorsun biliyorum
Boşluklara bırakıyorum mektuplarımı
Günlerdir yatsıdan sonra yalnız seni diliyorum
Bize göre değil sanırım
Soluk mavi nokta
Kavgalar gürültüler eksik olmuyor evlerden
Benim çiziktirmelerim önemli değil çokta.
"Fihi-mâ-Fih" adlı bir kitap telif etmedeymiş, ondan anlatıyordu bunları, sonra gazeller okuyordu peş peşe; "Her zerresinde bir sağlık duy bedeninin, insan oğlu; her hücresinden bir inilti işit!.. Bir şehirsin çünkü sen, büyük ve derin... Yok yok!.. Bir değil, belki binlerce şehirsin hem!... Ölümsüz ve doğumsuz, uçsuz ve bucaksız
Sayfa 165Kitabı okudu
O.
ve ben hiç senin gibi gülen birini tanımamıştım.
senin gibi bakan,
senin gibi seven,
senin gibi aşık olan.
bakışların kahvenin 50 tonu, dağların, toprakların, tuğlaların.. kahveye ait her şey, gözlerinde saklıydı. kahve gözlerin, türk kahvesinin sade içen birine bile o şeker tadını tattıracak kadar güzel,derin,sonsuz..
sade içerim kahvemi, ne