Şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu.
Şimdi dünya soğuk.
İnsan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş sevdiklerinden.
İnsan güzellikten önce korkuyu görüyormuş. Şimdi dünya eşiklerde bir salkım gözyaşı. Kimse odalara sığmıyor.
Yollar bir yalnızlık ıslığı.
Herkes topuklarında bir to murcuk arzuyla uyuyor.
Şimdi dünya başsız sonsuz bir alm çizgisi. İçinde bütün kadınlardan bir anne.
İçinde bütün babalar sigara dumanı.
Sen bir basma entarisin ki gittiğin her yer eteklerinde çiçekleniyor.
Gülmüyorsun da gökyüzü yıldızlarını döküyor üstümüze.
Kömür kokularını sevdiğim kadın, sen ne zaman büyüdün.
Ne zaman bütün şarkıların kederi ol dun.
O yoksulluk içinde bizi ne zaman doğurdun. Nasıl sevdin bu kadar yalan insanı.
Köpükler, gamzeler, menevişler...
ölümü nerende sakladın.
Şimdi dünya evlerde bir ayrılık ayini.
Şükrü Erbaş 
Kuş Uçar Kanat Ağlar
Köle diye mi sattın ayrılık ateşine
Sana köle olmanın değerini bilmeyen
Kendini dev saymanın sonsuz cehennemini
Benliğinde taşıyan gurur sarhoşu beni
Sayfa 62Kitabı okudu
Özgür bırakıldı sevgi,
Ve ayrılık da yok bundan böyle.
Yaşam, tüm gücüyle,
Dalgalanmakta sonsuz bir deniz gibi.
Hazzın yalnızda tek bir gecesi -
Sonsuz bir şiir -
Ve hepimizin güneşidir
Tanrının çehresi.
Sayfa 14
Olasılıkların sonsuz olduğu bir dünyada acı, kayıp ve ayrılık ihtimalleri de sonsuzdur.
Sevgi, huzur, sevinç, uyum ve akış içinde olduğunda aşkı sonsuz ölçülerde varlığına çekersin. Buna "aşk bilinci" denir. Aşk enerjisinin oluşmama nedeni ayrılık ve eksiklik bilincidir. Bütünden ayrı ve eksik olma duygusunun adı ise korkudur
Sayfa 86 - BircanKitabı okudu
