Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
280 syf.
·
Puan vermedi
DİPÇE :
Bencil bir anneden artakalan sevgisiz bir evlat, başarısız bir evlilikten artakalan sahipsiz bir dul, babasız, çocuksuz, kocasız, o gereksiz bir uzantı, lüzumsuz kadın Aaliya!
Rabih Alameddine, bu gereksiz uzantıdan bir karakter yaratmış onu edebiyat havuzunun içinde yoğurmuş, Beyrut'un iç savaşından kalkan toz zerrecikleri ile
Aşk Mavidir, çocukluk ise rengârenk...
Kırıldıkça büyüyoruz… Bu denli kırılmasak çocukluk sonsuza dek sürer miydi? “Bir düşün yıkılışını kendisinden başka kimse bilmiyor ve anlamıyordu. Düşle birlikte kendisi de yıkılıyordu işte.” Böyle hissettiriyor hayat romanın kahramanı Mustafa’ya. Ve okur olarak kitabın dünyasına sızmanın bir yolunu bulup kahramana sımsıkı sarılmak istiyorsunuz. Benzer bir duyguyu Pal Sokağı Çocukları’nı okurken de yaşamıştım. Romanların, hikayeleri kendilerinden büyük çocuk karakterlerine sarılırken kendi kırık dökük çocukluğunu da tamir etmek istiyor insan belki de… Aşk Mavidir romanını okurken, Mustafa’yla birlikte okur da kendi çocukluğuna gidiyor, ilk okul sıralarına, ilk aşk heyecanlarına, büyük bir merakla okunan ilk romanlara, öykülere, çizgi romanlara, ilk hayal kırıklıklarına, ilk isyanlara… Yani her şeyin başladığı yere dönüyorsunuz. Çocukluğunuza… Kitabı okurken içimde hala kimsenin öldürmeyi başaramadığı, herkesten köşe bucak sakladığım küçük kıza döndüm ve şöyle dedim: “Teşekkür ederim pes etmediğin için…” Ve buna vesile olduğun için sana da teşekkür ederim Mustafa! Romanın hikâye evrenini aşıp mutfağıma kadar geldin. Hadi gel seninle mavi güller yetiştirelim, buzdolabından soğuk su içelim kana kana…
Söylenecek o kadar çok şey var ki bu kitap için zihnim duraksız bir akış gibi gel git sentezinde cümlecikler oluşturuyor. Okuduğum en vurcu, en çarpıcı ve en dondurucu metinle karşınızdayım. Kitap hiçbir türe benzemeyen ama aslında her yazım türünü içinde barındıran bir başyapıt!
Bu yüzden kitabın hacimine dışardan değil içerden bakmanızı
Antonia
Willa Cather'ın "Bereketli Topraklar" üçlemesini bitirdim. Resmi biyografisini ingilizceden okudum. Keşke daha fazla eseri Türkçe'ye çevrilse ya da ingilizce asıllarına kolay ulaşabilsek. Toplumsalcı gerçekçi veya taşra edebiyatını her zaman büyük bir tutkuyla okumuşumdur. Willa Cather'ın okuduğum dört romanında da okuyucu
Her sayfada nutkum tutuldu. Serinin şimdiye kadar okuduğum en iyi kitabıydı. Dune Çocukları'nı okuduktan sonra 2.kitabı aslında o kadar sevmediğimi fark ettim. Bilmiyorum 4. kitap da beni böyle şaşırtabilir mi?... Akıcı, sürükleyici, kurgu ve olay örgüsü mükemmel ilmek ilmek işlenmiş bir kitaptı. Bilimkurgu fantastik seven birinin bu seriyi okumaması büyük kayıptır.
Alia 2.kitapla başlayan antipatikliğini bu kitapla arşa çıkararak aramızdan neyse ki çokta zarar vermeden ayrılıyor. Bir karakter ancak bu kadar iticileştirilebilirdi gerçekten.
İkizler Leto ve Ganimet daha ne kadar şaşırtabilirsiniz bizi acaba...
Jessica feleğin çemberinden geçti, aldığı eğitimler olmasa oracıkta düşüp bayılacağı olayların merkezinden sağ salim çıktı.
Canım Duncan bu kitapta üzülen sen oldun... Mentat olarak sonsuz kederine ölümden başka çare yoktu belki ama hepimizin yüreğini burktun.
Stilgar... Koca Fremen... Hem bu kadar saf, hemde böyle güçlü bir naib olmayı nasıl başarıyorsun merak konusu ama seni çok seviyorum. Ailemden biri gibi hep iyi şeyler seni bulsun istiyorum.
Gurney en başından beri sana pek ısınamasam da sadakatin takdire şayan...
Vaiz... Çocuklarına baba gibi bir kere bile sarılmaman kalbimi kırdı. Yeşilçamla büyümüş nesil çölde bir kucaklaşmayı hak etmişti ama gel gör ki Frank Herbert bİim filmlerimizle büyümemişti. Sonsuza kadar mutlu yaşamasalarda bir an olsun sarılsalardı, yada Ganimet bir kere doya doya görebilseydi. İçlerindeki anılara tutunmak yerine bir tane kendi anıları olsaydı çok istemiştim.
Olmadı.
Farad'n, I. Leto ve sonrasında Paul'ün karakterine sahip olarak bence sonraki kitaplar için büyük bir ipucusun.
·
Puan vermedi
Okan Çil imzalı "Bir Özgürleşme Yöntemi: Hayal Kurmak" başlıklı dosya yazısını mutlaka okumanızı öneririm.
Bu sayıda beğendiğim diğer yazılar ise şu şekilde:
Sakura Zamanı, Bize Bir Aralık Yeter, Onun Kokusu,
Sonsuz Bir Yaşam, Vahşi Gül, Onsra, Kelimenin Hikayesi, Sevilme Saati.
Keyifli okumalar dilerim.
