Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Dört Yapraklı Yonca Şeyda Aksel
Dört Yapraklı Yonca
Şeyda Aksel
KUTLU YAYINEVİ
kitap sayısı: 163
Hiç kendinle çeliştiğin oldu mu? “Bu da neydi şimdi?” diye hayretle bakıp: “Acaba gerçek miydi?” dediğin oldu mu? Peki hiç âşık oldun mu?
Eğer aşkı beş duyu organınla tarif et, deselerdi ne derdin? Eminim ki İrem “Okay” derdi. Fatma da “Ahmet”. Peki ya sen?
Ali, Ayşe, Kemal, Esma...
Edebi bir haykırış. Haklı bir isyan. Gerekli olan bir sorgulama. Bu kitap bunların hepsini yapmış.
Hayattan beklentileri para, mevki, ün vb. Gibi şeyleri olan insanların anlayamayacağı bir kitap.
Okudukça kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Sadece bir adamın değil çoğu kişinin hikayesi...
Bu canavar 4 yıldır kitaplığımdan bana bakıyordu. Sonunda okuyup bitirdim.
Roman kendi içinde oluşan ama bir noktada kesişen beş hikayeden meydana geliyor. Hikayeler içinde başka hikayeler, çok boyutlu yerler, insanlar ve zaman kaymalarının merkezinde Santa Teresa var. İnsanlığın neler yapabileceği ve dünyamızdaki kötülüklere karşı ne yapıldığı ya da ne yapılmadığı ile ilgili yoğun bir ahlaki sorgulama içeriyor kitap.
Üçüncü (Fate’le ilgili) bölümden itibaren siyah beyaz bir David Lynch filmi havasına giriyor, karanlık, muğlak yollar, çürümüş bedenler, rüya ile gerçeğin iç içe geçtiği bölümler ve zaman kaymaları.. Zaten yönetmenin ismi de bir bölümde ufacık geçiyor. Sonra “hımmm evet yaa” oluyorsunuz.
Kitapta çok hoşuma giden altını çizdiğim bir sürü paragraf oldu. Bir bölümde Macondolu Aureliano Buendia’nın iz düşümüne rastladım (Suçlarla ilgili bölümde Maria Exposito’nun hikayesi) Ya da bana öyle geldi. Genel olarak bütün bölümleri çok beğendim, sadece dördüncü bölümde zaman zaman zorlandım. O bölümde anlatılanların gerçeği yansıttığı düşüncesi sık sık ara vermeme sebep oldu. Amalfitano’nun diyaloglarını sevdim hatta balkonumda çamaşır ipi olsa kitabımı asıp fotoğrafını çeker öyle paylaşırdım. Son bölüm bütün gizemin netleştiği, Nazi Almanyasından Drakulanın Kalesine sürüklendiğiniz sanırım en doyurucu bölümdü.
Kısacası uzun soluklu ama enfes bir okuma deneyimiydi. Favori kitaplarıma bir yenisini eklemiş oldum.
* Sait Faik Abasıyanık'tan " Alemdağ'da Var Bir Yılan"ı okudum. Liseden beri Sait Faik okumamıştım ( ne kadar geçtiği önemli değil 37 sene olsa ne olacak, yıllar sadece bir sayı ) ne büyük bir kayıp :( ( bir dönem okulda yeterince Türk Edebiyatı okunduğu için Dünya Edebiyatı, yabancı yayınlar okuyordum) belki derslerden , belki sistemin
Jose Saramago'dan " Kabil" kitabını okudum. Saramago ile ilk randevumuz daha önce karşılaştık ama vuslat kısmet olmamıştı. Bu kitap Saramago'nun ölmeden önce yazdığı son kitap ( gene tersliğim tuttu,okumaya son kitaptan başladım ).
Kitap sizinle konuşuyor gibi yazılmış. Size bir şeyler anlatıyor, sorular soruyor, dost sohbeti gibi.
Ahmet Şerif İzgören’den yine keyifle okunan, eğlendiren, eğlendirirken düşündüren ve sorgulama yapmamızı sağlayan bir kitap Avcunuzdaki Kelebek.
Yolculukta, Antakya gezimde okumanın verdiği halden kaynaklı yapılması için önerdiği uygulamalar hayata geçmedi maalesef. Ama tadı yeterli, “bir kitabı okuduğumda gülümsememe neden oluyorsa ayrıca severim” diye belirtiyorum ya sayın İzgören bunu gerçekleştiren bir isim. Okumadığım yeni kitaplarını edinip, yazarla aynı yolda yürümeye, yoldaş olmaya devam edeceğim. :)
~~~~
Konunun içinde veya dışında bunu söylemek içimden geldi; avucunuzdaki kelebekleri öldürmeyin.
