Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Herkesin adını duyduğu ama çoğu kişinin başlayıp yarıda bırakmasıyla bilinen bu kitap aslında tam da yatmadan önce okunması gerekenlerden biri. Sofie'nin kendini sorgulamasıyla başlayan bu felsefe yolculuğunda her bölüm başka bir filozofu/felsefi akımı anlatıyor. Dolayısıyla yatmadan önce bir bölüm okursanız uyumadan önce de kendinizi hayatınızı ve dünyayı sorgulama fırsatını elde edersiniz.
YKY' den Behçet Necatigil çevirisiyle çıkmış 95 sayfa bir roman.Roman bir sayıklama, kabus şeklinde başlayıp devam ediyor.Sayfaları çevirdikçe anlıyorsunuz ki her sayfa daha bir karanlık.Şüphesiz romanın bu kadar kasvetli olmasında en büyük etken yazarın psikolojik durumu ve kullandığı uyuşturucu.Bir varoluş sancısı.Var olmanın anlamını sorgulama, nedensellik oluşturma çabası hakim tüm kitap boyunca.Kitaptaki karanlık okuru da ele geçiriyor yer yer, insan boğulduğunu hissediyor.Kitabı bitirdiğimde söylediğim ilk söz ''Bu adam çok yaşamaz'' olmuştu.Nitekim, daha sonra hayatını okuduğumda bir bunalım sonrası 48 yaşında havagazını açarak intihar etmesi beni hiç mi hiç şaşırtmamıştı.
Modern İran edebiyatının kurucularından sayılan ve pek çok dile çevrilen bu kitap Sadık Hidayet'in ruhunun karanlığıyla yüzleşmesi gibidir ve okunmak için bu gerçekle yüzleşmeye hazır okurlarını beklemektedir.
Bir günde bitirebileceğiniz ama etkisinin çok uzun süreceği, içerisinde resimlerin de bulunduğu bir kitap. Eğer tarafsız bir bakış açısıyla okursanız yazılan en büyük yergi türünde kitap olduğunu anlayabilirsiniz...
Genel olarak Sosyalizme bir eleştiri amacıyla yazıldığı söylense de aslında yazarın eleştirisi insanların körü körüne iktidarın
Çok didaktik ancak yazıldığı zamanı ve yazılma amacını düşününce evet böyle anlatmalı zaten deniliyor. Zevkle okudum, Pek çok yerin altını çizdim. Kitapta Türkiye'de bu kadar çok etki uyandirmasinin nedeninin Türk milleti olarak nasıl göründüğümüzü ve geleceğimizin nasıl olabileceğini anlamamızı sağlamasındandır denmiş. Bu kesinlikle doğru ancak her nedense cumhuriyetin ilk yıllarında yaptığımız atılımı küçük görme ve yok etme konusunda sonsuz çalışmalar içindeyiz.
Kitaptan anladığım en önemli şey EGITIM SART ancak kuru bilgiler kalabalığı değil sorgulama, araştırma ve sorunlara çözüm bulmayı sağlayıcı bir eğitim vermek gerekiyor çocuklarımıza.
Bir bilge edasıyla başlıyor söze yazar. Kendi küçük adam tasvirini yapıyor kitapta. Öğüt veren cümlelerin altındaki kızgınlığını da hissediyorsunuz. Bu esnada iç dünyanızda bir yolculuğa çıkıyor, kendinizi sorgulama fırsatı buluyorsunuz.. Wilhelm Reich'ın küçük adamlarından mıyız ya da kaçımız bundan kaçıyoruz? Küçük adamlarla çevrili bir dünyanız mı var ya da bu düzenden soyutlanmayı başarmış mısınız?
Kitap, büyük bir sorgulama süreci gibi bir şeydi benim için. Sorgulama ve belki de biraz da kıskançlık. Hepimizin hayalleri var evet ama bunları gerçekleştirmeye çalışırken bu kadar gerçek dünyadan kopabilir miyiz? Hayallerimiz gerçekten içimizden gelenler mi yoksa toplum da sivrilmek için kendi kendimizi inandırdığımız şeyler mi? Hayal ettiğimiz şeyleri elde ettikten sonra mutlu oluyor muyuz? Peki ya gerçekten istediklerimiz yada bize dayatılan şeylere doğru koşarken ezip geçtiğimiz hayat? Iskaladığımız mutluluklar? Martin Eden sonsuzluğu seçti, peki ya siz?
