İnsanlar ölünce sözler de kayboluyor. Ne acıklı değil mi?
«Ey şeyh! Ey kuru davacı! Biliyorsun ki, şu senin halin ilk defa değil! Her ne kadar sözün doğrudur, ama sen kimsin? Bu sözler mademki senin sözlerin değil, bu iş senin işin değil; kıyametin belirtisi odur ki heybetten ve siyasetten erkekle kadını ayırmak mümkün olmasın. Her ikisi birbirine karışmış olsun.»
Kurban bayramında yapılacaklar ve yapılmayacaklar
👉 Kurban etinden yiyecek ama gıyb-et etinden yemeyeceğiz.
👉 Kurban etine dokunacak ama na-mahrem etine dokunmayacağız.
👉 Kurbanın kafasını kesecek ama akrabalığın bağını kesmeyeceğiz.
👉 Uzak olan akrakrabalarınızı arayıp, soracağız ama "kaç kilo kurban eti geldi" diye sormayacağız.
👉 Anne ve babanıza sarılın ama yengenize, karşı cinsiyet olan amca, dayı, teyze, hala çocuklarına sarılmayın.
👉 Kurban etlerinden dağıtın ama kendinizi dağıtmayın.
👉 Çocuklara şeker veya harçlık verin ama nefsinize fırsat vermeyin.
👉 Nefsinizi Allah’a satın ama kurbanın derisini satmayın.
[Sözün Özü~Özlü Sözler]
“Her şeyi düzeltebiliriz.” Bu sözler gerçekten de duymak istediğim tek sözler olduğundan, başımı sallıyorum.
