26 AY - 280 KİTAP
Şubat ayını 6 kitapla tamamlamış bulunuyorum. #Tavsiyeniteliğinde okuduğum kitapları bırakmak istiyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim😊 (En alta geçen 25 ayın kitaplarını da bırakacağım. Yorum, fikir ve düşüncesini merak ettiğiniz kitapları sorabilirsiniz.)
ŞUBAT AYI
1-Alınyazısı Saati(Sezai Karakoç)
2-Tasavvuf Bahçeleri(Necip Fazıl
Susma sanatının özü budur: Genişliğe alan bırakmak. Sessizliğin açtığı genişlik, insana kendi sonluluğunun darlığını unutturur; ki insanlar onları ezen, bunaltan o sonluluktan ötürü, "konuştuğum sürece yaşarım" düsturuyla, durmaksızın konuşurlar. Susanın deneyimi ise başkadır: "Sustuğum sürece, benim hayatımı aşan sonsuzluğun parçası olarak hissederim kendimi." Bunun insana dokunmasına izin vermek, sessizce bir şey okumakla da mümkündür.
Sayfa 50Kitabı okudu
Ceza hukukunda ve ceza yargılamasında devrim ve tarihsel materyalizm. Marx'ın (1859 tarihli)" A Contribution to the Critique of Political Economy [Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı, çn.] adlı kitabının sözündeki "tıpkı, bir kimsenin kendisi hakkından düşündükleri üzerinden bir başkasını yargılayamaması gibi sözleri, daha sonra ceza yargılamalarında ortaya çıkan dalgalanmalarla ve ilgili teorik tartışmalarla ilişkilendirilebilir. Aslında, eski yargılama usulleri, (özellikle failin ölüm cezasına çarptırılabileceği suçlarda), ceza kararı verilmeden önce, gerekirse işkence yoluyla, davalının itirafı gerekliydi. Yeni yargılama usulünde ise, maddi kanıtlara ve tanık ifadelerine en yüksek önem atfedilirken, zanlının çapraz sorgulaması (yalnızca), göz ardı edilebilir durumlarda bir yargılama unsurudur (yemin gerekli değildir, zanlının yalan söyleyebileceği ya da susma hakkını kullanabileceği bilinmektedir). Herhangi bir kimsenin, Marx'ın tarih araştırmaları alanına getirdigi [önerici] bir yenilik unsuru olarak ceza ve dava hukukunun yenilenmesi hareketi üzerine çalışma yapıp yapmadığını belirlemek gerekir.
Çok ince düşünceli olmam kırılmışlıklarımdandır belki..
Detaylara çok önem vermem de keza yanlış anlaşılmalarımdan.
Kuytuya, kendi köşeme çekilmem, kırılmaktan çok korktuğum için olabilir.
Durduğum yerde dahi taş atılması beni çok incitmişse demek..
Lakin, yine de dik durmam yeri göğü duâ üzerine yaradan rabbimin verdiği ferahlıktır şüphesiz.. Sessizliğimse sevgi dolu oluşumun çok örselenmesinden.
Biraz susma vaktidir belki. Bende insanım vesselam..
