"Kimi zaman, içini bir duygunun sardığı olurdu. Bu duygu söze dökülür, ama altında yatan ve dünyayı ikna etmeyi sağlayabilecek mantık susukun kalırdı."
"Sus, kimseler duymasın.
Duymasın ölürüm ha.
Aydım yarı gecede
Yeşil bir yağmur sonra...
Yağıyor yeşil.
En uzak, o adsız ve kimselersiz,
O yitik yıldızda duyuyor musun?
Bir stradivarius inler kendi kendine,
Yayı, reçinesi, köprüsü yeşil.
Önce bendim diyor ve sonra benim... Ölümsüz, güzel ve çetin.
Ezgisidir dolaşan bütün evreni,
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, sussuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip can susukun,
Can paramparça...
Ve ellerim,kelepçede,
Tütünsüz,uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni..