Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Dayanışma…
Nazenin Sokak sıcacık samimi komşuluk ilişkilerinin yaşandığı bir sokak.Günümüzde komşuluğun doyasıya yaşanmadığı hatta selam bile verilmediği düşünülünce kitaptaki ilişkilere hayran kaldım.Hiç geri gelmeyecek diye düşündüğüm eski günlere dahi içimdeki umudu yeşertti.Mahalle kültürü komşuluk ilişkileri dayanışma o kadar güzel anlatılmış ki mahallenin bir sakini de ben olmak istedim.Cemil Beye güldüm, Zarife'yle sabrımı yokladım, Ömer'in teslimiyetin hayran kaldım, Leyla'nın babasını kaybettiği andaki üzüntüsünü iliklerime kadar yaşayıp ağladım.Sade diliyle her yaşa hitap eden uzun süre yüreğimde sıcaklığını hissedeceğim bir kitap olmuş.Yazarın kalemine sağlık...
CAM ŞATO-5 SPOILER İÇERİR
Kitabı yaklaşık 1 ayda bitirdim maalesef. Bunun nedeni asla kitabın sarmaması değil sebebi tamamen benim. Serinin Gölgeler Kraliçesi kitabından sonra en çok beni içine çeken kitabı bu oldu.
Manon ve Dorian'ı çok yakıştırdım fakat Sorscha aklımdan çıkmıyor. Yanlış hatırlamıyorsam Dorian bir yerde Manon'a "İnsan kadınlar ilgimi
Rowan'dan nefret
Kitap çok güzel bir küçük kasaba aşkı anlatıyor. İki kızımız Bonnie ve Dakota bütün eşyalarını toplayıp bir kasabaya eski püskü bir kahve dükkanını işletmeye geliyorlar.
Sonrasında da arkadaş ilişkilerini, kadın - erkek ve kadın - kadın ilişkinin gelişimini, aile sorunlarını, geçmiş travmaları ve bu olayların üstünden nasıl geldiklerini
CHAİNSAWMAN
SPOİ
UYARISI
ve belki bu ve 10. cildi karıştırmış olabilirim
tamam şimdi
yorum:
Allah belanı versin makima dicem
boka dönüştün
o yüzden
sanırım
şu an bi içim soğudu
Ve ciddi ciddi denjim en rezil şeyi yaşadı
bi de gerizekalı köpeğin olmak istiyorum dedi
ama neyse sonra makimayı sindirdi
not: power öldü
hemde denjinin dgsini kutlamak isterken
bunda da ağladım
seninde allah belanı ver(me)sin mangaka yazar çizer her ne haltsan
İğrençlik mi? Güldürmeyin beni...
Yani ne desem bilemiyorum... Okurken gerçekten çok karmaşık duygular içerisine girmiştim Andre abinin bu akıcılığı beni benden aldı gerçekten bazı kişilerin yorumlarını gördüm "şeftali"sahnesiyle ilgili(okurken anlarsınız)çok farklı yorumlar yazmışlar bazıları iğrençlik olarak görmüş bence değil tamam sahne evet iğrenç bunu kabul ediyorum filmde de öyleydi ama bu sahnedeki duyguyu anlamak biraz çaba gerektiriyor bazı kuş beyinlilerde bunu yapamamış, bı düşündümde 58 yaşındaki adam 17 yaşındaki bir çoçuğun duygularını nasıl bu kadar iyi yansıta bilir ki? Buna anlam veremedim yani ben 17 yaşındayım ve bu kadar iyi yansıtamazdım, Elio ve oliverın aşkı benim bir kaç sene önce ki ilişkimi hatırlattı o yüzden çokça ağladım bu kitapta.
Kitaba puan verirken o kadar zorlandım ki! Tam puan ama buçuklu olandan. Puan kırmak istemedim ancak son dakika olup da beni tatmin etmeyen bir olay oldu ve kafamı çok karıştırdı. Netice de yine de öldüm, bittim kitaba.
Kitabın başları kapağı kadar tatlı. Bol bol kahkahanın olduğu bir başlangıç ve başı kadar eğlenceli bir ilerleyişti. Dorothy çok sevdim. Eğlenceli, karmaşık, kendine kurduğu düzeni ve kitap boyunca sergilediği tavırla asla pişman etmedi okuduğuma. Elijah'ın boşanmış olmalarına rağmen Julie'ye tavrı da başlarsa güzeldi. Roman konusunda anlaşmaların vs çok hoşuma gitti. Bekar baba, ailesini yeniden bir araya getirme çabası ve Dorothy'e karşı tutumunu çok sevdim. Elijah ve Dorothy sahenleri inanılmaz tatlıydı.
Kitabın ilk %75 gibi bir kısmı çoook güzeldi. Okurken kahkaha attım, Dorothy ve Elijah okumaya doyamadım. Ancak kalan %25'lik kısmı bir saçmaladı gibi geldi bana. Mantık tamam, yazarın yapmak istediği de tamam da aşırı gereksizdi bence. Saçma bir döngü gibiydi açıkçası. O kısımlar yüzünden kitaba puan verirken çok zorlandım. Yine de okuduğuma pişman değilim, iyi ki okudum. İlerde kısmet olursa yine okurum. Eğlendim, sinirlendim, ağladım... Kurgu bana her duyguyu yaşattı sonuna kadar. Yazarın kalemini de çok sevdim, okumaya devam edeceğim.
·
Puan vermedi
Tamam. İtiraf ediyorum:kitabı sadece kapağına bakarak aldım. Ama şu güzelliğe bakar mısınız? Sade,tatlı ve şık; yani tam benlik bir kapak! Baktım ve dedim ki:"Hadi ama,böyle bir kapağı olan kitap nasıl kötü olabilir ki?"
Haklı çıktım da.
Kitaba tam anlamıyla AŞIK OLDUM. Gerek iki başkarakterimize,gerek kurguya,gerek tasarımına...her
NASIL KOYDUM AMA SENİ İNSAN YERİNE
TUBA EZİCİ-155 sayfa
Bazı anlar vardır ;yediğiniz dost darbeleri,kazıkları ile yıkılıp ,bitmiş aşklara,terk edilişlere veya sevdiğiniz birinin kaybı ile acılara bürünüp ağlarken,artık kalkamam ,tamam artık,bundan sonra benden ne şehir ne de kasaba olur …dersiniz.
İşte o anda da bir kitap girer hayatınıza ,kalk
Ve Karşınızda Halit Kıvanç!
Alt başlık: Bir Koltukta Çok Karpuz
Merhabalardan bir demet sayın okuyucular. ≈) Bugün sizlere yapabildiğim kadarıyla ilklerin ismi Halit Kıvanç'ı anlatacağım.
Hoş geldiniz. -Biraz uzun... Çayınızı kahvenizi hazır edin isterseniz. ≈)-
Nereden başlasam bilemiyorum, alt başlıkta da dediğim gibi bir koltukta çok karpuz... -kitabı buraya
Bana Mutlu Bir Son Yazabilir Misin?
Aptal küçük bir kız ve ondan da aptal yetişkinler. Aşıklar. Yanlış yorumlanmış bir geçmiş, lanetlenmiş bir şimdiki zaman ve asla gerçekleşmeyecek bir gelecek. Suçlular. Suç. Kefaret.
Kitabı yaklaşık 3 günde okudum ve bitirir bitirmez filmini izledim. Ağladım ve sinirlendim, iki defa. Şu yaşıma kadar yüzlerce kitap okumuşumdur ama hiç böylesine büyük bir Tanrı kompleksi olan egomanyak ve narsist bir karaktere denk gelmedim.
Her şey Briony'nin ablasını ve hizmetçilerinin oğlunu dışarıda görüp bütün olayı yanlış yorumlaması ile başlıyor. Bu yanlış yorumlama, daha sonraları ailenin başına gelecek olan tatsız bir olaya bakış açısını etkiliyor. Çevresindeki insanlar da bu bakış açısından nasiplerini alıyor ve işler o noktada çığırından çıkmaya başlıyor.
Tamam, ortada bir suç ve ödenmesi gereken bir kefaret vardı ama olay yüzünden acı çeken insanlar yanlıştı. İki hayat direkt olarak ve daha niceleri ise dolaylı yoldan mahvedildi.
Ama hala o -Briony- kendisinin gerçekten haksız olduğunu düşünmüyordu. En azından ben kitabın ve filmin sonundan bunu anladım. O kızın zihninde yanlış ya da doğru yoktu sadece kendisinin uydurduğu bir fantazi diyarı vardı ve orada Tanrı'yı oynuyordu böylelikle yaptığı her şey için kendinde hak buluyordu ve kimse nedenini soramazdı. Onun zihninde ödenmesi gereken bir kefaret yoktu sadece boş sayfalar ve onların üzerine mutlu sonlar yazabilecegi mürekkep vardı ama gerçek hayattaki sonlar kan ile yazılmıştı ve hiç de mutlu bitmiyordu.
Çok güzel bir film uyarlaması olan gayet zekice yazılmış bir kitaptı. Eğer okumadıysanız/izlemediyseniz şiddetle öneriyorum.
Not: bolca peçeteye ihtiyacınız olacak
128 syf.
10/10 puan verdi
“Bilin ki kandırmasınlar sizi. Tozpembe Avrupa hayaliyle toprağınıza küstürmesinler.
Celladınıza âşık etmesinler sizi.” (Syf:52)
Neden Avrupa’ya bu kadar düşkünlüğü var insanımızın anlamıyorum. Oldum olası Avrupa deyince aklıma hep kasvet ve kara bulutlar gelmiştir. Maalesef bilim ve teknolojik gelişmeleri almak yerine her türlü rezilliğini
