Səsi heç dəyişməmişdi. Lakin tamam fərqli sözlər deyirdi.
Gül Kokusu
Dr. Münir Derman - Sabri Tandoğan
2014 yılında umre için bulunduğum Medine'de sevgili peygamberimizin razvası civarında dolanırken tuhaf hallere kapılmıştım nedense. Hani olur ya bazen, kontrol sizde değildir. İçinizden gelen ses yönetir sizi. İşte öyle bir halde; Bir süre önce sitesine yazarak sadece umre dönüşünde de saçlarımı
Sustum....
Yetişmeye çalıştım herşeye
Hiç kendimi düşünmedim
Sevdiklerim iyi olsun dedim
Her şeyden verdim
Canımdan verdim ruhumdan verdim
Hayatımdan verdim
Gözüm kaldığı halde al senin olsun dedim
İyi ki bitmiş Muazzez; itikadımı sağlamlaştırdın. Her gün adım adım isyana sürüklendim, annemden sıkı bir tokat yedim Muazzez, “Çarpılırsın tövbe de” diye sarıldı geçirdikten hemen sonra. Çarpıldım zaten anne, daha nasıl çarpılayım diye ağladım dizlerinde.
“Tövbe de” dedi, “vardır bunda da bir hayır...” Beni terk edişini, hayırlara vesile kılmak için didiniyorum epeydir Muazzez. Yağmur duasına çıkanlar gibi senin duana çıkıyorum her sabah. Oldukça sakin, oldukça temkinli, oldukça nazik başlıyorum, iyi halden kazanırım diye tekmil hazırlanıyorum. Diyorum; “Muazzez’i bir zaman hayatıma dahil ettiğin için teşekkürler Allah’ım, onu benden almanı da saygıyla karşılıyorum, tabii her şey bizim için, lütfûn da hoş kahrın da, tamam ama yine de Muazzez’i geri veremez misin?”
Annem, “Bak gör, daha iyisini nasip edecek Allah sana” diyor ama ben daha iyisini istemiyorum Muazzez.
Daha iyisi de Nobel’i alanın olsun.
Sayfa 48Kitabı okudu
İstanbul Yolu Neden Önemli?
Rafi Bey’le, meyve pazarında oturuyorduk. Yakındaki camiden çıkan çocuklara uzun uzun bakınca gayriihtiyari bu durumu sordum. Tanıdık birini aradığını zannetmiştim. Birkaç günlük beraberliğin ve yarenliğin verdiği samimiyetle sebebini sordum. Konunun biraz uzun olduğunu, başka zaman anlatmak istediğini söyledi. Hava sıcak, yer dinlenmek için
Anlatması güçtü, anlattım. Gözlerim dolu doluydu ama ağlamadım. Tamam, belki birazcık ağladım ama sadece bir kişiye anlattım, olsun o kadar. Çünkü ona sarılınca her şey durulur biraz, böyle başka bir yerlere düşersin.
2.Cilt
"Tanrım! Ben size Edmond diye hitap ederken siz bana neden Mercedes demiyorsunuz?"
"Mercedes," diye tekrarladı Monte Cristo, "Mercedes!
Tamam o zaman! Evet, haklısınız, bu ismi telaffuz etmek hala hoşuma gidiyor ve işte uzun süredir ilk defa dudaklarımın arasından net bir şekilde çıkarak yankılanıyor. Ah! Mercedes, isminizi melankolik iç çekişlerle, kederli inlemelerle, umutsuz hırıltılarla telaffuz ettim, isminizi, soğuktan donarken, zindanımda samanın üzerine çömelirken, sıcaktan kavrulurken, hücremin döşemeleri üzerinde yuvarlanırken telaffuz ettim. Mercedes, intikamımı almam gerek çünkü on yıl boyunca acı çektim, on dört yıl boyunca ağladım, lanet okudum; şimdi size şunu söyleyeyim Mercedes, intikamımı almam gerek! "
Sayfa 439 - EdmondKitabı okudu
