Feridüddin Attar'a göre tevekkül, maziye üzülmemek ve akıbete göz dikmemek suretiyle bekleyiş bulanıklığından vakti arındırmaktır. Bu tanı, bir nevi İsmet Özel'in "beklentisiz bekleyiş" metaforu ile paralellik taşır ki herhangi bir beklenti içinde olmayan bekleyiş, beklemek değil eylemin bizzat kendisidir. Yazgının bir tezahürü olarak bekleyecek insan, ama beklentilerden soyunmalı. Beklenti kabir azabı gibidir, bunu ancak içine düşenler bilir.