1000KİTAP' TA SAHTE ALINTI TEMİZLİĞİ
Arkadaşlar, sitede en çok paylaşılan sahte alıntıları https://1000kitap.com/SahteAlintilar ile bu iletide topladık. Sitedeki bilgi kirliliğini temizlemek için bu alıntılara rastlarsanız lütfen şikayet ediniz. Ve lütfen okumadığınız, kitaplarda kendi gözlerinizle görmediğiniz alıntıları eklemeyiniz. Bu sözlerin mal edildiği kişilere ve sözlerin
Oğuz Atay adına sahte alıntılarla mücadele kılavuzu
⭕ Oğuz Atay adına Sahte Alıntılar derlemesi❗
Not: Alıntıları toplayan ben değilim, alıntıları derleyen kişiler, bizzat araştırma sonucu derlemiştir. Ben sadece teyit amaçlı, bir faydası dokunur umuduyla paylaşıyorum.
Ulaşmayı kolaylaştırmak açısından bio'ma da sabitleyeceğim...
____________________________________
Biliyor musun
Yaşananlara dair söylenmesi gereken çok şey var aslında. Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatmak kolay değildir. O kadar çok şey biriktiriyor ki insan! Kimsenin karşılığında bir şey söylemesi gerekmiyor. Oturup uzun uzun anlatmak, ne varsa söylemek yetiyor çok zaman. Karşındaki bir şey sormasa. Yargılamadan, yüzünü ekşitmeden, saate çaktırmadan bakmaya uğraşmadan, dudak bükmeden dinleyiverse, anlatacak o kadar çok şey var ki...
Şimdi kalkıp da seni seviyorum desem. Söyleyemem ki...
Bunu kendime bile söylemeye cesaret edemedim ben. Bunu içimde hissettiğim ilk andan itibaren içimde saklıyorum. Seni saklıyorum, parmaklarını, ellerini saklıyorum, gülümserken kıvrılan dudaklarını saklıyorum, hoşçakallarını saklıyorum, bembeyaz yüzüne bir anda dolan şaşkınlıklarımını saklıyorum. Sırf bu yüzden kalbim bir gün paramparça olacak. Bu yüzden gece yarılarında uyanıp içtiğim tek dal sigara eşliğinde gözlerimden akıyorsun. Sana dair gizleyemediklerim yanaklarımdan süzülüyor ve önüme düşüveriyor. Öfkelerimi de saklıyorum. Kudüs sokaklarından kalma öfkelerim var. Bir kadının tülbentine dizi dizi işleyip de kimsenin yüzüne söyleyemediği öfkeleri gibi. Aşkı ve öfkeyi söyleyemediğinde insanın konuşmaya dair hevesleri de bir bir yok oluyor.
Susuyorsun...
Sayfa 77Kitabı okudu
Korkuyorum ama üstümü örtme.
Karanlıktayım yüzünü dönme.
Düştüğümde bir ışık istedim,
Bir sıcak gülüşe muhtacım anne.
Kendimi çok çaresiz hissediyorum, niye ?
Bu ben ben değilim sanki,
Sorguluyorum her nefeste,
Acizken bile daha acizim anne.
Koca dünya da tek başıma gibiyim sanki.
Uyanıp gülüyorum ne yaptığımı bilircesine.
Bana sevmeyi anlatsana,
Ruhum bedenim de hapiste,
Korkularım ardında ahire göçmesin anne...
¶
Tek kişilik bir nefeste yaşıyorum
Birden fazla ölümü!
¶
Sayfa 46Kitabı okudu
Tek kişilik bir nefeste yaşıyorum
Birden fazla ölümü!
Sayfa 46Kitabı okudu
Yazıyorum yazdıkça tükeniyorum...
Defterin boş sayfalarını ne zaman açsam
Kalemi elime her aldığımda yazmaya başlıyorum
Yüreğimdekiler birer birer sayfalara dökülüyor
Sanki dökülen kelimeler kelime değil de
Damla damla kanım akıyor sözcüklere dönüyor
Her sözcükte eriyorum tükeniyorum
Yavaş yavaş bende bitiyorum
Yazdıklarım kimi zaman acı öfke kin ve nefret
Kimi zaman aşk sevgi
Şâh-ı Nakşibend Hazretleri, 'insan nasıl olmalı?' sualine cevaben bu hadis-i şeriften mülhem muhteşem bir cevap vermişler: "son nefeste nasıl olmak istiyorsa hep öyle olmalı!"
Merhum Mehmed Zahid Kotku Hazretleri ise meselenin mekân boyutunu bir tek cümlede özetleyivermiş: "ölmek istemeyeceğin yerde bulunma!"
Sayfa 67Kitabı okudu
Senin tek nefeste
kurduğun cümle benim
kaç gece nefesimi kesti
bilemezsin.