100. İletiye özel "KEDER-Lİ FENER" romanımın özeti
KEDER-Lİ FENER
ÖZET
Hikayemizin kahramanı Mehmet son derece zeki ve akademik kariyerinde de başarılı bir gençtir. Yapmış olduğu projelerden ötürü 'NOBEL KİMYA ÖDÜLÜ' nü almaya hak kazanmıştır. Ödül almaya giderken havalimanında verdiği demeçler ülke gündemine oturmuştur...
İsveç'e gideceği uçakta ufak (?) bir arıza yaşamıştır. Halkın tepkilerini
Dostumun dostu ben değilim
Belirli konularda sorunları olan sevgili dostumla, bu sorunları masaya sermek için belirlenen gün ve saatte söylediği cafeye geldim. Dostumla kısa bir selamlaşmadan sonra telefonumu ve cüzdanımı, otururken dar pantolonumu sıkmaması adına önümdeki masaya koyup oturdum. Arkadaşım da o ara garsona iki kahve getirmesini söyleyip konuya girizgah
13.HİKAYE TAMAMLAMA ETKİNLİĞİ - HİKAYEMİZİN TAMAMI part-2
Seni görevden alıyorum. Bundan sonra operasyonu ben yöneteceğim. Çık, defol buradan.”
İnanmaz gözlerle bakan Mustafa Bey hiçbir şey demeden, diyemeden odayı terk etti. Ayaktaki adama bakar bakmaz onun kim olduğunu anlamıştım. Sizler de anlamışsınızdır. Demek bu yüzdendi. Kariyerinde çok hızlı ilerlediği, genç yaşında çok iyi yerlere geldiği için
İstanbul da bi kaç günümün özeti
Silivri cezaevinden çıktım büyük otobüsle ıstanbula doğru gidiyordum artık kardeşimi görmüştüm sağlığı yerindeydi ve dönüş için pegasus müşteri hizmetlerini aradım.
Biletimi n tarihini değiştirmesini söyledim ek ücret vererek tarihî değiştirdim. Mikailin cezaevinde bana emanet ettiği kuşu sordum onuda uçakla getirebilir mıyım dedim evet ek olarak
'' 'basarsan alırsın'lı 'koşu yoluma at'lı klasik bir maçtı. terden saçlarım birbirine yapışmış, boynumdaki kir çizgileri, güneşin altında başım zonklaya zonklaya oynuyordum. takım olarak ise gerçekten rezil bir durumdaydık. o kadar kötü bi durumdaydık ki kalecimiz kendini bilmez bi şekilde sanki sol açık gibi topu alıp karşı takımın kalesine
'' 'basarsan alırsın'lı 'koşu yoluma at'lı klasik bir maçtı. terden saçlarım birbirine yapışmış, boynumdaki kir çizgileri, güneşin altında başım zonklaya zonklaya oynuyordum. takım olarak ise gerçekten rezil bir durumdaydık. o kadar kötü bi durumdaydık ki kalecimiz kendini bilmez bi şekilde sanki sol açık gibi topu alıp karşı takımın kalesine
Telefondaki Yabancı
Sadece elleri değil, gördükleri de titriyordu biraz.
Eşyalar çizgilerini kaybetmesin diye Tekel’e yüklendi.
Sürekli bir felaket beklentisiyle yaşıyordu.
Sanki her an dünya başına yıkılabilirmiş gibi,
en çok da kapı ve telefon çalışlarında hissediyordu bunu.
Telefon tekrar çalmaya başladı.
Bu sefer hiç bekletmeden açtı.
Karşı taraf yılmamıştı.
“Alo. Neden konuşmuyorsun Bahattin Ağbi?”
Sessizlik. ‘Allah belanı versin,’ demekti.
Ahizenin öbür ucundaki tiz ses isyan etti:
“Allah belanı versin Bahattin Ağbi! Batırdın beni!
Haram zıkkım olsun o para!”
Küfür etmek üzereyken dilini ısırdı.
Sen konuşma konuşma, ondan sonra yanlış telefona cevap ver.
Ahizeyi kapatıp telefonun fişini çekti. Aynı anda kapı zili çaldı.
Sarhoş polisle topal tavşan, yattıkları yerden, korkuyla birbirlerine baktılar.
Sayfa 108 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
