Anlam Yoğunluğu :
.
Şimdiyi düşündüğümüzde, şansa olan inanç ile determinizm lehine olan kanıtlar arasında çılgınca sapıyoruz.
Ancak geçmişi düşündüğümüzde, her şeyin planlandığı gibi gerçekleştiği aşikar görünüyor.
...
Aslına bakılacak olursa, tüm evreni iki temel grupta toplamak mümkündür. Biri "makro kozmos" dedigimiz en geniş ölçeklerdeki yıldızları, gezegenleri ve yıldız toplulukları demek olan galaksileri içine alan büyük çok çok büyük bir alem!
"Mikro kozmos" dedigimiz, evreni en küçük boyutlarda incelemeye şahşen ikinci grupta ise çevremizdeki tüm madde ve maddeyi oluşturan moleküller, soma atomlar, çekirdek etrafındaki
elektronlar, çekirdek içindeki protonlar, notronlar ve daha yüzlerce
türdeki atom altı parçacıklar yer alır.
Birincisini incelemek için Einstein'in genel görecelik (relativite) kuramını ikincisinde ise kuantum fiziğini kullanmak zorundayız.
Son olarak düşündürücü ve kışkırtıcı bir husus: Sonsuz kopyalanma düşüncesi karşısında endişeleniyor ya da böyle bir şeyi olası görmüyoruz. Aynı ölçüde fantastik, gülünç ve olanaksız görünen bir düşünce. Ama etrafımız mükemmel olduklarını varsaydığımız kopyalarla dolu. Protonlar, elektronlar, kuarklar; tüm bu temel parçacıklar tıpatıp aynı olan parçacıklardan meydana gelmiş aileler olarak var. Bir elektronu gördüğünüzde, tüm elektronları görmüş oluyorsunuz. Neden böyle olduğunu kimse bilmiyor. Evren kopyalanma üzerine kurulu ve bu kopyalanmanın, tıpkı genişleyen evren için öngörüldüğü gibi sonsuz olacağını düşünüyoruz. En fantastik ince ayar işte bu. Fizikçilerin büyük çoğunluğu bunun farkında bile değil ve olanların da pek azı üzerinde yorumda bulunuyor. Bu da, derine işlemiş gerçeklik düşüncesinin de kopyalanma üzerine kurulu olduğunun işareti.
Sayfa 292Kitabı okudu
"Sicim kuramı temel parçacıkların çok daha temel bileşenlerden, parçacıklardan değil, titreşen sicimler gibi davranan nesnelerden oluştuğunu koyutlar. Tıpkı bir kemandaki tellerin titreşimlerinin farklı notalar yaratmasında olduğu gibi, bu kuramda da farklı türde titreşimler prensipte doğada gördüğümüz bütün o farklı temel parçacıklar gibi davranan nesneler üretir."
Sayfa 156Kitabı okudu
Ancak kuantum alan kuramlarında kuvvet alanları, bozon denilen çeşitli temel parçacıklardan oluşmuştur; bozonlar kuvvet taşır, madde ve parçacık arasında gidip gelerek kuvvetin aktarılmasını sağlarlar. Madde parçacıklarına fermiyonlar denir. Elektronlar ve kuarklar fermiyonlara örnektir. Foton veya ışık parçacığı, bozona örnektir. Elektromanyetik kuvveti ileten bozondur. Bir madde parçacığı (örneğin bir elektron) bir bozon veya kuvvet parçacığı yayar ve geri teper, tıpkı mermisini fırlattıktan sonra geri tepen bir top gibi. Sonra kuvvet parçacığı bir başka madde parçacığı ile çarpışarak soğrulur ve o parçacığın hareketini değiştirir. KED’e göre yüklü parçacıklar -elektromanyetik kuvvetin etkidiği parçacıklar- arasındaki bütün etkileşim, foton değişimi kavramıyla tanımlanır.
Kuantum etkilerinin önemli olduğu atomaltı dünyada kullanılan dil ve betimlemeler tamamen değişir. Enerjinin ayrık öbekler veya kuanta şeklinde iletilmesi kuantum kuramının temel özelliğidir ve kurama ismini vermiştir. Bu yüzden örneğin fotonlar elektromanyetik alanın öbekleridir. İki elektrikli parçacık birbirine yaklaştığında karşılıklı olarak birbirlerinin elektromanyetik alanlarının ve aralarında etkin olan kuvvetlerin etkisine girerler. Kuvvetler parçacıkların hareketlerinde sapmaya sebep olur. Fakat bir parçacığın diğerine alanı üzerinden verdiği rahatsızlık foton formunda iletilmek zorundadır. Bu yüzden yüklü parçacıklar arasındaki etkileşim kesintisiz bir süreç olarak değil, bir veya birden fazla fotonun aktarımı nedeniyle oluşan ani bir itki olarak düşünülebilir.
