Gençlik insanın kendini teselli edememesiymiş.
“Ah hafıza! Huzurumun baş düşmanı!”
-Miguel de Cervantes
Sayfa 51
Bazen fırtınalar iyi gelir insana. Tekneyi biraz yıpratır ama güvertende hiç pislik kalmaz.
Sızlayan yürek biraz teselli bulunca karışan zihin de aynı şekilde sükûnete erer.
“Kuyu derin değil, ip kısa”
Sayfa 48
Hüznün kaynağı geçmiş, korkunun kaynağıysa gelecektir.
Sayfa 47
Çocukluğun verdiği tazeliğin, gamsızlığın, sevgi ihtiyaciyle inan kuvvetinin bir daha geri dönmesine imkân var mı? Bu zamanda masum bir neşe, sonsuz bir sevme ihtiyacı, bu iki yüksek fazilet, hayatın rehberidir, böyle olunca hangi çağ bu çocukluk çağından daha üstün olabilir?
Nerde o ateşli dualar? Nerede o en değerli nimet olan temiz, rikkatli gözyaşları? Uçup gelen teselli perisi, gülümsemeleriyle bu yaşları siler, saf ve temiz çocuk ruhuna en tatlı hayalleri dökerdi.
Acaba hayat, bu göz yaşlarını, bu sevinç dolu heyecanları bir daha duymıyacak kadar kalbimde kederli izler mi bıraktı? Acaba onlardan kalan yalnız hatıralar mı?
Sayfa 77Kitabı okudu
“Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret edemedikçe insan, yeni okyanuslar keşfedemez.”
Sayfa 42
"O kitap seni iyice bunalıma sokmasın sakın."
"Benden daha beter mutsuzluklar var, diye teselli oluyorum aslında."
Sayfa 95Kitabı okuyor
“Her nerede değilsem, orada mutlu olacakmışım gibi gelir”
Baudelaire
Sayfa 38
Birini sadakatsizlik ya da vefasızlıkla suçladığında, dikkatini kendine çevir, çünkü suçun sende olduğu açıktır: O karakterde birinin sözünü tutacağına güvendiğin için…
Sayfa 36
Cahil birinin cahillik etmesinde şaşılacak ne var? O cahil insandan, seni üzen yanlış davranışı beklemediğin için suç sendedir.
Sayfa 36
"Güçlü bir hafıza, ağır bir cezadır ve işin kötüsü: iyi anları nadiren, kötü anları sıklıkla hatırlatır."
Sayfa 252Kitabı okudu
Zafer tuğlalarıyla yenilgi binası yapanların durumu ne hazindir!
Sayfa 251Kitabı okudu
Büyük nimetler, büyük kederlerle yoğrulmuştur.
Sayfa 243Kitabı okudu