“Türk evlerinin esas vakfı olan temizlik, kıvraklık ve hamaratlıkta müşterek olmayan kadın yok gibi idi. Pek ender olarak rastlanan pasaklılar ve tembeller ise ‘dört etekli, sünepe’ damgası yiyerek, cemiyetin umûmî istihfâfı ortasında tecrit edilir, kocadan veya babadan yana îtibarlı da olsa, şahsî notu her yerde ve her zaman düşük olurdu. Öyle ki, eşinin dostunun, hattâ akrabâ ve taallukâtının, bu zavallı hakkında vardığı teşhis, verdiği hüküm dâima aleyhine olur; bir gün, evinin işini yüz üstü bırakıp sabah kahvesine gittiği söylenir, bir başka gün, tencereyi ateşte unutup çatır çatır yaktığı iddia edilir, kâh çocuğunun yırtık çorabı dile dolanarak, iğneye iplik geçirmediği, kâh gülüp söylemekten başka bir şey bilmediği ile alay edilir ve her zaman da kocasına, iki yakası bir araya gelmeyeceği için acınırdı. Böylece de, kadınlar âleminin mahkûm ettiği ‘dört etekli’ den her kim bahsedecek olsa, aynı tembellik kendisine de bulaşmasın diye yakasının ucuna, ya da parmaklarını bir araya toplayarak ayrı ayrı iki elinin tırnaklarına tükürür gibi yaparak: ‘Tû… tû… evlerden ırak!’ denmek ve yeni yetişen kızlara bir ibret levhası olarak gösterilmek âdetti.”
Sayfa 103 - Kubbealtı Neşriyât, 12.baskı, 2021.Kitabı okudu
Teşhis koymak,hiç kuşkusuz iyileşmenin başlangıcı; ancak bizlere rahatsızlık veren şeyden kurtulmayı istemeyiz her zaman
Şekillerin ve renklerin kavranabilirliğinin türlere, kültürel gruplara, gözlemcinin eğitimine bağlı olarak değiştiğini gösteren önemli miktarda kanıt vardır. Bir grup için rasyonel olan şey, bir başkası için irrasyonel, yani kavranamaz, anlaşılamaz, karşılaştırılamaz ya da hatırlanamaz olabilir. Bu açıdan farklı hayvan türleri arasında, insan ile hayvan arasında ve çeşitli insanlar arasında farklılıklar vardır. Bir sıçanın, bir daire ile bir kare arasındaki farkı algılayamadığı görülmektedir. Bir beşgen bazı kişilere göre tam olarak kavranabilir bir görsel figürken, diğerlerine göre köşeleri belirsiz, yuvarlağımsıbir şeydir. Çocuklar, yetişkinlere göre kendi başlarına açık bir karakteri olan belli renkleri teşhis etmekte zorlanmaktadır. Bazı kültürler, yeşil ve maviyi ayrı algısal başlıklar altına yerleştirmez. Eğitim, bir bireyin erişebileceği kategorilere belli sınırlar dahilinde incelik kazandırmaktadır.
O güne kadar tedavi etmeye çalıştığı yirmi hastasından on dokuzu vefat etmişti. Geriye kalan bir tek hastanın da Rafael'e getirildiğinde, ne nabzı atıyor ne de adam nefes alıyordu. Hastayı defalarca muayene eden Rafael, sonuçta bir teşhis koydu: Adam ölüydü! O güne kadar koyduğu tek doğru teşhis de zaten bu olmuştu.
Sayfa 184 - İletişim Yayınları, 19. Baskı 2018, İstanbulKitabı okudu
Teşhis neydi? Gurur kanseri mi?
Sayfa 168 - Ayrıntı Yayınları 110.BasımKitabı okudu
