İnsan Neyle Yaşar
"Öğrendim ki insan kendi hayatından endişe ettiği için değil, içinde sevgi olduğu için yaşar."
Tolstoy'un kısa hikâyelerle dolu bu kitabını çok beğendim.Hikayeler bolca nasihat içermekte bu yüzden nasihat ve örgütlerden hoşlanmayanlar sevmeyebilirler.Bizim türk toplumunda atasözü dediğimiz kalıplaşmış öğütlerimiz var,türk toplumu olarak severiz bu tarz eserleri.Kendi adıma severim bu tarz kitapları.Şu hayatı kendim deneyimleyerek öğreneceğim lakırtıları da bana göre değil (böyle düşünenlere saygım sonsuz)o tarz ukalalıkları pek sevmiyorum.Benden önce yaşamış insanların deneyimlerine ve tecrübelerine saygım sozsuzdur,başımla beraber kabul görürler.
Kitaptan beğenerek okuduğum bir kaç alıntıya yer vermek istiyorum;
İnsanın içinde ne vardır?
İnsanın içinde sevgi vardı...
İnsana verilen ve verilmeyen nedir?
Bencil insanlara kendi gereksinimlerinin sınırı verilmemişti.
İnsan neyle yaşar?
İyi insan sadece kendisi için değil,tüm insanlara yararlı olabilme duygusuyla yaşar.
En önemli zaman,içinde bulunduğunuz andır;çünkü sadece o anda elimizden bir şey gelebilir.En önemli kişiyse o sırada kiminle birlikteyseniz odur.Çünkü geçmiş geçmişte kalmıştır;gelecekte karşılaşacağımız kişileriyse kimse bilemez.İçinde bulunduğumuz zamanda yapacağımız en önemli iş ise iyilik yapmaktır.Çünkü iyilik,kötülükleri yok eder,güzellikleri ortaya çıkarır...
Yıllar önce okumuş olduğum eserleri tekrar okumak ve hatırlamak ayrı bir keyif doğrusu,birde çocuklarınla aynı kitabı okuyor olmak ayrı bir tat.
Bu kitabı hayatınızda es geçmeyin derim.
Keyifli okumalar...
Lev Nikolayeviç Tolstoy
İnsan Neyle Yaşar
