Ağlıyorsun ey insan! Ağlıyorsun ki insansın ve insansın ki ağlıyorsun. Lakin sen ağlayınca geçer sanıyorsun, gâfil! Oysa ağlayınca geçmez de anlayınca geçer. Anlamıyorsun.
Biz bu dünyaya sıkışmış ve birbirinden başka kimseyi sevemeyecek, diğerlerinin anlayamayacağı iki zavallıydık. Bu yüzden dönüp duruyorduk bu dünyanın yörüngesinde, ta ki bir aynanın yansımasında birbirimizin yüzlerini görene dek.