Okul sınıfları erkek ya da kadın öğretmenleri tarafından müzede dolaştırılır, bu, öğrenciler üzerinde yıkıcı bir etki yapar, çünkü öğretmenler Sanat Tarihi Müzesi'ne yapılan bu ziyaretlerde öğrencilerdeki resme ve onun yaratıcılarına karşı duyulan her duyarlılığı akıl hocalığı kısıtlılıklarıyla boğarlar. Genellikle ahmak oldukları için kendilerine
"Öğretmenler daha ilkokulda öğrencilerin sanat zevkini mahvederler, öğrencilerden sanatı henüz başlangıçta söküp atarlar, onlara sanatı ve özellikle de müziği açıklayıp müziğin yaşam sevincine dönüşmesini sağlayacakları yerde. Zaten öğretmenler yalnızca sanatla ilgili olarak engelleyici ve yok edici değildirler, öğretmenler zaten her anlamda
Başka milletlerin topraklarını işgal eden kumandanlardan niçin bu kadar saygıyla bahsedildiğini anlayamıyorum. Büyük İskender, Anibal, Scipion, Sezar, Charlemagne, Napolyon ve daha bunlar gibi binlerce kumandan, başka halkların topraklarını işgal etmekten başka ne yapmışlardır? Gerçi bu işgaller sonucunda büyük devletler kuruluyor; ama sayısız insan da zorluklardan, açlıktan ölüyor. Milyonlarca insan cahil kalıyor. Her yerde ahlaksızlık, hırsızlık, sefalet, çatışmalar, toplumsal nefret artıyor, herkes kabalaşıyor. Baba serveti veya okul diplomaları sayesinde halkın yuvarlandığı çürümüşlük, yozluk bataklığında kurutulmuş, sağlam zemine basabilmiş olanlardan hiç kimse, milyonlarca halktan birini bile karanlıktan kurtarmak amacıyla parmağını oynatmıyor. Bunlar cahil, sarhoş, aç halktan oluşan büyük devletin, bataklık üzerine taşlardan yapılmış yüksek kalelerden farksız olduğunu görmek istemiyorlar.
Sayfa 81 - JarvinenKitabı okudu
Öyle bir toplumsal duyarlılık ki,
var gibi ama yok.
Öyle bir toplumsal çürümüşlük ki, yok gibi ama var.
Varlık ve hiçlik arasında gidip gelmiyor mu insanlar?
Sayfa 155
